Dom Wolności: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
szablon |
→Partie ''Domu Wolności'': poprawa linków |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
*[[Sojusz Narodowy]] (''Alleanza Nazionale'') |
*[[Sojusz Narodowy]] (''Alleanza Nazionale'') |
||
*[[Liga Północna]] (''Lega Nord'') |
*[[Liga Północna]] (''Lega Nord'') |
||
*[[ |
*[[Unia Chrześcijańskich Demokratów i Demokratów Centrum]] (''UDC'') |
||
*[[Partia Socjalistyczna |
*[[Nowa Partia Socjalistyczna]] (''Nuovo PSI'') |
||
*[[Włoska Partia Republikańska]] |
*[[Włoska Partia Republikańska]] |
||
*[[Liberalni Reformatorzy]] |
*[[Liberalni Reformatorzy]] |
||
*[[ |
*[[Chrześcijańska Demokracja dla Autonomii]] (''Democrazia Cristiana per le Autonomie'') |
||
==Historia== |
==Historia== |
Wersja z 01:24, 7 lip 2007
Dom Wolności, (wł. Casa delle Libertà), włoska koalicja partii o poglądach centroprawicowych, pod przewodnictwem Silvio Berlusconiego, byłego premiera.
W wyborach parlamentarnych w 2006 roku, Dom Wolności przegrał, zdobywając 49,74%, uzyskując 281 miejsc w Izbie Deputowanych.
Partie Domu Wolności
- Forza Italia
- Sojusz Narodowy (Alleanza Nazionale)
- Liga Północna (Lega Nord)
- Unia Chrześcijańskich Demokratów i Demokratów Centrum (UDC)
- Nowa Partia Socjalistyczna (Nuovo PSI)
- Włoska Partia Republikańska
- Liberalni Reformatorzy
- Chrześcijańska Demokracja dla Autonomii (Democrazia Cristiana per le Autonomie)
Historia
Sojusz wygrał wybory w 1994 roku pod nazwą Polo delle Liberta, jednak gabinet rządowy szybko upadł z powodu przejścia Ligi Północnej do opozycji i wycofania popracia dla rządu.
Po pięcioletnich rządach koalicji centrolewicowej, Berlusconi przekonał większość nieskompromitowanych polityków Ligi Północnej i wygrał ponownie wybory parlamentarne w 2001 roku, tym razem z wystarczająco wysokim popraciem, aby utworzyć stabilny rząd.
W 2003 roku, Dom Wolności przegrało wybory lokalne, pokonane przez centrolewicowe Drzewo Oliwne. Wówczas Liga Północna ponownie zagroziła wyjściem z Domu Wolności. W 2005 roku ponownie koalicja przegrała i straciła poparcie lokalne, tracąc swoją władzę w 6 z 8 regionach Włoch. Spowodowało to kryzys rządowy i wycofanie z rządu polityków UDC. Kilka tygodni później, 23 kwietnia 2005 roku został uformowany nowy gabinet, który utworzyło sześć tych samych partii ponownie pod kierownictwem Berlusconiego. W wyborach parlamentarnych w 2006 roku, Dom Wolności srtacił większość w parlamencie na rzecz centrolewicowej Unii Romano Prodiego.