Przejdź do zawartości

Efod: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mix321 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
PBbot (dyskusja | edycje)
wstawienie {{Kontrola autorytatywna}}
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 14 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:PLATE4DX.jpg|thumb|200px|Arcykapłan w efodzie – na obrazach ubiór ten jest różnie przedstawiany]]
[[Plik:PLATE4DX.jpg|thumb|200px|Arcykapłan w efodzie – na obrazach ubiór ten jest różnie przedstawiany]]
'''Efod''' ([[język hebrajski|hebr.]] ''efob'', אפוד) – [[szata liturgiczna|szata]] noszona przez [[Arcykapłan (w Biblii i judaizmie)|arcykapłanów]] w [[Starożytny Izrael|Starożytnym Izraelu]] jako część stroju liturgicznego – były to dwa płaty wykonane głównie z [[bisior]]u połączone paskiem na ramionach. Na przednim płacie umieszczony był [[pektorał]], w którym przechowywano [[Urim i Tummim]]. Wyraz "efod" jest [[Homonimia|homonimem]], lecz pozostałe jego znaczenia nie są do końca jasne.
'''Efod''' ([[język hebrajski|hebr.]] ''efod'', אפוד) – [[szata liturgiczna|szata]] noszona przez [[Arcykapłan (w Biblii i judaizmie)|arcykapłanów]] w [[Starożytny Izrael|Starożytnym Izraelu]] jako część stroju liturgicznego – były to dwa płaty wykonane głównie z [[bisior]]u połączone paskiem na ramionach. Na przednim płacie umieszczony był [[pektorał]], w którym przechowywano [[urim i tummim]]. Wyraz "efod" jest [[Homonimia (językoznawstwo)|homonimem]], lecz pozostałe jego znaczenia nie są do końca jasne.


== Etymologia ==
== Etymologia ==
Linia 9: Linia 9:


== Inne znaczenia słowa ==
== Inne znaczenia słowa ==
W [[Stary Testament|Starym Testamencie]] nazwa "efod" określa też ogólnie szatę liturgiczną, niekoniecznie arcykapłańską. Słowo to już w zupełnie innym znaczeniu pojawia się w [[Księga Sędziów|Księdze Sędziów]], gdzie [[Gedeon (postać biblijna)|Gedeon]]<ref>Księga Sędziów 8, 27</ref>, a później [[Mikajehu]] (Mika)<ref>Księga Sędziów 17, 5</ref> sporządzają efod jako przedmiot [[bałwochwalstwo|kultu bałwochwalczego]]. Nie wiadomo co to dokładnie było, lecz informacja, że Gedeon zrobił go ze złota i [[srebro|srebra]], wskazuje na jakiś posążek bóstwa. Poza tym ojciec [[Channiel (potomek Manassesa)|Channiela]], naczelina pokolenia [[Manasses (syn Józefa)|Manassesa]], nosił imię Efod<ref>[[Księga Liczb]] 34, 23</ref>.
W [[Stary Testament|Starym Testamencie]] nazwa "efod" określa też ogólnie szatę liturgiczną, niekoniecznie arcykapłańską. Słowo to, już w zupełnie innym znaczeniu, pojawia się w [[Księga Sędziów|Księdze Sędziów]], gdzie [[Gedeon (postać biblijna)|Gedeon]]<ref>Księga Sędziów 8, 27</ref>, a później [[Mikajehu]] (Mika)<ref>Księga Sędziów 17, 5</ref> sporządzają efod jako przedmiot [[bałwochwalstwo|kultu bałwochwalczego]]. Nie wiadomo czym to dokładnie było, lecz informacja według której Gedeon zrobił go ze złota i [[srebro|srebra]], wskazuje na jakiś posążek bóstwa. Ponadto ojciec [[Channiel (potomek Manassesa)|Channiela]], naczelnika pokolenia [[Manasses (syn Józefa)|Manassesa]], nosił imię Efod<ref>[[Księga Liczb]] 34, 23</ref>.


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
{{commonscat|Ephod}}
{{wikisłownik|efod}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* [[Biblia Tysiąclecia]] wydanie trzecie poprawione, Poznań 1980, hasło "Efod" w słowniku, s. 1422
{{Bibliografia start}}
* [[Bruce M. Metzger]], Michael D. Coogan, ''Słownik wiedzy biblijnej'', [[Oficyna Wydawnicza VOCATIO]], Warszawa 1996, {{ISBN|83-7146-023-6}}, hasło "Efod" s. 140
# [[Biblia Tysiąclecia]] wydanie trzecie poprawione, Poznań 1980, hasło "Efod" w słowniku, s. 1422
# [[Bruce M. Metzger]], Michael D. Coogan, ''Słownik wiedzy biblijnej'', [[Oficyna Wydawnicza VOCATIO]], Wrszawa 1996, ISBN 83-7146-023-6, hasło "Efod" s. 140
{{Bibliografia stop}}


{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Stary Testament]]


[[Kategoria:Stary Testament]]
[[de:Efod]]
[[en:Ephod]]
[[es:Efod]]
[[eo:Efodo]]
[[fr:Éphod]]
[[he:אפוד]]
[[nl:Efod]]
[[pt:Éfode]]
[[ru:Ефод]]

Aktualna wersja na dzień 16:11, 27 lip 2022

Arcykapłan w efodzie – na obrazach ubiór ten jest różnie przedstawiany

Efod (hebr. efod, אפוד) – szata noszona przez arcykapłanów w Starożytnym Izraelu jako część stroju liturgicznego – były to dwa płaty wykonane głównie z bisioru połączone paskiem na ramionach. Na przednim płacie umieszczony był pektorał, w którym przechowywano urim i tummim. Wyraz "efod" jest homonimem, lecz pozostałe jego znaczenia nie są do końca jasne.

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od akkadyjskiego słowa epattu oznaczającego rodzaj kosztownego okrycia, a ono z kolei związane jest z syryjskim pedtā (ubiór kapłański).

Opis wyglądu

[edytuj | edytuj kod]

Według biblijnego opisu efod Aarona i przepaska do niego wykonane były ze złotych nici i kręconego bisioru barwionego karmazynem oraz fioletową i czerwoną purpurą. Miał dwa naramienniki na których umieszczono po jednym kamieniu onyksowym osadzonym w złotej oprawie. Na każdym z tych kamieni wyrytych było po 6 imion synów Jakuba w kolejności ich narodzin. Symbolizowały one 12 pokoleń Izraela. Do efodu przywiązany był pektorał trzema sznurami: dwoma złotymi przewleczonymi przez dwa złote pierścienie w górnych jego rogach i przywiązanymi do naramienników i jednym z fioletowej purpury wiążącym dolne kolucha z pierścieniami na ramionach od strony pleców. Dzięki temu pektorał tkwił nieruchomo na lewej piersi arcykapłana. Chowano do niego losy święte urim i tummim[1]. Materiały jakie składały się na efod świadczą o niezwykłej wartości tej szaty.

Inne znaczenia słowa

[edytuj | edytuj kod]

W Starym Testamencie nazwa "efod" określa też ogólnie szatę liturgiczną, niekoniecznie arcykapłańską. Słowo to, już w zupełnie innym znaczeniu, pojawia się w Księdze Sędziów, gdzie Gedeon[2], a później Mikajehu (Mika)[3] sporządzają efod jako przedmiot kultu bałwochwalczego. Nie wiadomo czym to dokładnie było, lecz informacja według której Gedeon zrobił go ze złota i srebra, wskazuje na jakiś posążek bóstwa. Ponadto ojciec Channiela, naczelnika pokolenia Manassesa, nosił imię Efod[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Księga Wyjścia 28, 6–30
  2. Księga Sędziów 8, 27
  3. Księga Sędziów 17, 5
  4. Księga Liczb 34, 23

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]