Hrabia Orlok: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
Michał Ski (dyskusja | edycje) m Zamiana 1 czerwonych linków na szablon {{Link-interwiki}} |
||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|opis grafiki = Max Schreck jako hrabia Orlok (1922) |
|opis grafiki = Max Schreck jako hrabia Orlok (1922) |
||
|pierwsze wystąpienie = [[Nosferatu – symfonia grozy]] (1922) |
|pierwsze wystąpienie = [[Nosferatu – symfonia grozy]] (1922) |
||
|ostatnie wystąpienie = |
|ostatnie wystąpienie = {{link-interwiki |Nosferatu (film 2024) |tekst=Nosferatu |Q=Q116361132}} (2024) |
||
|twórca = [[Friedrich Wilhelm Murnau]] |
|twórca = [[Friedrich Wilhelm Murnau]] |
||
|wystąpienia = |
|wystąpienia = |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
}} |
}} |
||
[[Plik:Nosferatu Doorway Frame.webp|thumb|240px|Hrabia Orlok w scenie filmu ''[[Nosferatu – symfonia grozy]]'' (1922)]] |
[[Plik:Nosferatu Doorway Frame.webp|thumb|240px|Hrabia Orlok w scenie filmu ''[[Nosferatu – symfonia grozy]]'' (1922)]] |
||
'''Hrabia Orlok''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Graf Orlok'') – [[postać fikcyjna]], która pojawia się w [[Niemcy|niemieckim]] niemym filmie ''[[Nosferatu – symfonia grozy]]'' (1922) i jego kolejnych [[Remake|remake’ach]], oparta na postaci hrabiego [[Drakula (postać literacka)|Drakuli]], stworzonej przez [[Irlandia|irlandzkiego]] pisarza [[Bram Stoker|Brama Stokera]]<ref>{{Internet Archive film|id=Nosferatu_most_complete_version_93_mins.|tytuł=Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (A Symphony of Horror) |
'''Hrabia Orlok''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Graf Orlok'') – [[postać fikcyjna]], która pojawia się w [[Niemcy|niemieckim]] niemym filmie ''[[Nosferatu – symfonia grozy]]'' (1922) i jego kolejnych [[Remake|remake’ach]], oparta na postaci hrabiego [[Drakula (postać literacka)|Drakuli]], stworzonej przez [[Irlandia|irlandzkiego]] pisarza [[Bram Stoker|Brama Stokera]]<ref>{{Internet Archive film|id=Nosferatu_most_complete_version_93_mins.|tytuł=Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (A Symphony of Horror)}}</ref>. |
||
== Opis postaci == |
== Opis postaci == |
||
Hrabia Orlok mieszka samotnie w rozległym [[Zamek|zamku]] ukrytym wśród poszarpanych szczytów w odległym zakątku [[Karpaty|Karpat]]. Zamek został zapomniany przez świat na wieki, spowijają go cienie i jest mocno zaniedbany, co wywołuje bardzo złowrogi nastrój. Orlok jest w zmowie z agentem mieszkaniowym Knockiem i chce kupić dom w (fikcyjnym) mieście Wisborg w Niemczech. Miejscowi chłopi żyją w strachu przed [[Widmo (mitologia)|widmami]] i [[wilkołak]]ami nawiedzającymi region i nigdy nie wychodzą po zmroku. Thomas Hutter lekceważy ich strach, uważając go za przesąd i wyrusza z polecenia swojego pracodawcy Knocka do zniszczonego zamku; jednakże wystraszony woźnica nie chce go przewieźć przez prowadzący do zamku most. Przez resztę drogi wozi go ubrana na czarno postać w czarnym powozie (Orlok w przebraniu). Kiedy Hutter przybywa do zamku, wita go hrabia; obaj jedzą razem kolację i omawiają zakup wspomnianego domu przez Orloka<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Klinowski |imię = Jacek |autor link = |nazwisko2 = Garbicz |imię2 = Adam |tytuł = Feature Cinema in the 20th Century: Volume One: 1913-1950: a Comprehensive Guide |wydawca = Platypress |miejsce = |rok = 2012 |strony = 655 |isbn = 978-1-62407-564-3}}</ref>. Hutter przypadkowo kaleczy się w kciuk podczas krojenia chleba, a hrabia ledwo jest w stanie powstrzymać swoją chęć wyssania krwi z jego rany. Po tym, jak Hutter pada osłabiony na krzesło, Orlok żywi się jego krwią, ale nie jest to pokazane na ekranie; Hutter następnego dnia odkrywa dwa ugryzienia w szyję, ale przypisuje je komarom, nieświadomy w tym momencie, że jego gospodarz jest w rzeczywistości [[wampir]]em<ref name="NSG">{{Cytuj stronę |url = https://www.imdb.com/title/tt0013442/plotsummary/ |tytuł = Nosferatu: A Symphony of Horror – Plot |nazwisko = |imię = |autor = |autor link = |data = |rok = |opublikowany = IMDb |język = en |archiwum = |zarchiwizowano = |data dostępu = 2024-06-22}}</ref>. |
Hrabia Orlok, znany też jako Nosferatu<ref name="ctmtkutno">{{cytuj | tytuł = Nieme kino w drodze|data=2023| data dostępu = 2024-07-26 | opublikowany = Centrum Teatru Muzyki i Tańca w Kutnie | url = http://ctmtkutno.com/film/nosferatu-symfonia-grozy-nieme-kinow-w-drodze-godz-1800-wejsciowki-w-kasie-kdk}}</ref><ref name="wroclaw">{{cytuj | tytuł = Nosferatu - symfonia grozy | data = 2024-07-26 | data dostępu = 2024-07-26 | opublikowany = wroclaw.pl | url = https://www.wroclaw.pl/go/wydarzenia/kino/1350845-nosferatu-symfonia-grozy}}</ref>, mieszka samotnie w rozległym [[Zamek|zamku]] ukrytym wśród poszarpanych szczytów w odległym zakątku [[Karpaty|Karpat]]. Zamek został zapomniany przez świat na wieki, spowijają go cienie i jest mocno zaniedbany, co wywołuje bardzo złowrogi nastrój. Orlok jest w zmowie z agentem mieszkaniowym Knockiem i chce kupić dom w (fikcyjnym) mieście Wisborg w Niemczech. Miejscowi chłopi żyją w strachu przed [[Widmo (mitologia)|widmami]] i [[wilkołak]]ami nawiedzającymi region i nigdy nie wychodzą po zmroku. Thomas Hutter lekceważy ich strach, uważając go za przesąd i wyrusza z polecenia swojego pracodawcy Knocka do zniszczonego zamku; jednakże wystraszony woźnica nie chce go przewieźć przez prowadzący do zamku most. Przez resztę drogi wozi go ubrana na czarno postać w czarnym powozie (Orlok w przebraniu). Kiedy Hutter przybywa do zamku, wita go hrabia; obaj jedzą razem kolację i omawiają zakup wspomnianego domu przez Orloka<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Klinowski |imię = Jacek |autor link = |nazwisko2 = Garbicz |imię2 = Adam |tytuł = Feature Cinema in the 20th Century: Volume One: 1913-1950: a Comprehensive Guide |wydawca = Platypress |miejsce = |rok = 2012 |strony = 655 |isbn = 978-1-62407-564-3}}</ref>. Hutter przypadkowo kaleczy się w kciuk podczas krojenia chleba, a hrabia ledwo jest w stanie powstrzymać swoją chęć wyssania krwi z jego rany. Po tym, jak Hutter pada osłabiony na krzesło, Orlok żywi się jego krwią, ale nie jest to pokazane na ekranie; Hutter następnego dnia odkrywa dwa ugryzienia w szyję, ale przypisuje je komarom, nieświadomy w tym momencie, że jego gospodarz jest w rzeczywistości [[wampir]]em<ref name="NSG">{{Cytuj stronę |url = https://www.imdb.com/title/tt0013442/plotsummary/ |tytuł = Nosferatu: A Symphony of Horror – Plot |nazwisko = |imię = |autor = |autor link = |data = |rok = |opublikowany = IMDb |język = en |archiwum = |zarchiwizowano = |data dostępu = 2024-06-22}}</ref>. |
||
Hutter uświadamia sobie tę przerażającą prawdę dopiero później w swoich komnatach, po lekturze ''Księgi wampirów'' i odkrywa, że jest uwięziony w zamku przez hrabiego. Nocą Orlok atakuje leżącego w łóżku Huttera, ale jego ukochana żona Ellen, poprzez telepatię wyczuwa, że życie jej męża jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie; krzyczy do niego i jakimś cudem Orlok nie jest w stanie go zaatakować. Następnego ranka Hutter przeszukuje zamek i ku swojemu przerażeniu odkrywa, że Orlok „śpi” w piwnicy w brudnej [[Trumna|trumnie]] wypełnionej ziemią. Hutter następnie jest świadkiem, jak Orlok ładuje wóz z kilkoma trumnami wypełnionymi ziemią, ukrywając się w jednej z nich i zostają wywiezione w celu załadowania ich na statek płynący do Wisborga. Później okazuje się, że ta gleba jest nieświętą ziemią z grobu Orloka; według ''Księgi wampirów'' hrabia musi spać za dnia w bezbożnej ziemi ze swoich [[Grób|grobów]], aby zachować swoją moc<ref name="NSG" />. |
Hutter uświadamia sobie tę przerażającą prawdę dopiero później w swoich komnatach, po lekturze ''Księgi wampirów'' i odkrywa, że jest uwięziony w zamku przez hrabiego. Nocą Orlok atakuje leżącego w łóżku Huttera, ale jego ukochana żona Ellen, poprzez telepatię wyczuwa, że życie jej męża jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie; krzyczy do niego i jakimś cudem Orlok nie jest w stanie go zaatakować. Następnego ranka Hutter przeszukuje zamek i ku swojemu przerażeniu odkrywa, że Orlok „śpi” w piwnicy w brudnej [[Trumna|trumnie]] wypełnionej ziemią. Hutter następnie jest świadkiem, jak Orlok ładuje wóz z kilkoma trumnami wypełnionymi ziemią, ukrywając się w jednej z nich i zostają wywiezione w celu załadowania ich na statek płynący do Wisborga. Później okazuje się, że ta gleba jest nieświętą ziemią z grobu Orloka; według ''Księgi wampirów'' hrabia musi spać za dnia w bezbożnej ziemi ze swoich [[Grób|grobów]], aby zachować swoją moc<ref name="NSG" />. |
Aktualna wersja na dzień 12:32, 26 lip 2024
Max Schreck jako hrabia Orlok (1922) | |
Pierwsze wystąpienie |
Nosferatu – symfonia grozy (1922) |
---|---|
Ostatnie wystąpienie |
Nosferatu (2024) |
Twórca | |
Grany przez |
Max Schreck (1922) |
Dane biograficzne | |
Płeć |
mężczyzna |
Miejsce urodzenia | |
Miejsce śmierci |
Wisborg, Niemcy |
Inne informacje | |
Zajęcie |
Hrabia Orlok (niem. Graf Orlok) – postać fikcyjna, która pojawia się w niemieckim niemym filmie Nosferatu – symfonia grozy (1922) i jego kolejnych remake’ach, oparta na postaci hrabiego Drakuli, stworzonej przez irlandzkiego pisarza Brama Stokera[1].
Opis postaci
[edytuj | edytuj kod]Hrabia Orlok, znany też jako Nosferatu[2][3], mieszka samotnie w rozległym zamku ukrytym wśród poszarpanych szczytów w odległym zakątku Karpat. Zamek został zapomniany przez świat na wieki, spowijają go cienie i jest mocno zaniedbany, co wywołuje bardzo złowrogi nastrój. Orlok jest w zmowie z agentem mieszkaniowym Knockiem i chce kupić dom w (fikcyjnym) mieście Wisborg w Niemczech. Miejscowi chłopi żyją w strachu przed widmami i wilkołakami nawiedzającymi region i nigdy nie wychodzą po zmroku. Thomas Hutter lekceważy ich strach, uważając go za przesąd i wyrusza z polecenia swojego pracodawcy Knocka do zniszczonego zamku; jednakże wystraszony woźnica nie chce go przewieźć przez prowadzący do zamku most. Przez resztę drogi wozi go ubrana na czarno postać w czarnym powozie (Orlok w przebraniu). Kiedy Hutter przybywa do zamku, wita go hrabia; obaj jedzą razem kolację i omawiają zakup wspomnianego domu przez Orloka[4]. Hutter przypadkowo kaleczy się w kciuk podczas krojenia chleba, a hrabia ledwo jest w stanie powstrzymać swoją chęć wyssania krwi z jego rany. Po tym, jak Hutter pada osłabiony na krzesło, Orlok żywi się jego krwią, ale nie jest to pokazane na ekranie; Hutter następnego dnia odkrywa dwa ugryzienia w szyję, ale przypisuje je komarom, nieświadomy w tym momencie, że jego gospodarz jest w rzeczywistości wampirem[5].
Hutter uświadamia sobie tę przerażającą prawdę dopiero później w swoich komnatach, po lekturze Księgi wampirów i odkrywa, że jest uwięziony w zamku przez hrabiego. Nocą Orlok atakuje leżącego w łóżku Huttera, ale jego ukochana żona Ellen, poprzez telepatię wyczuwa, że życie jej męża jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie; krzyczy do niego i jakimś cudem Orlok nie jest w stanie go zaatakować. Następnego ranka Hutter przeszukuje zamek i ku swojemu przerażeniu odkrywa, że Orlok „śpi” w piwnicy w brudnej trumnie wypełnionej ziemią. Hutter następnie jest świadkiem, jak Orlok ładuje wóz z kilkoma trumnami wypełnionymi ziemią, ukrywając się w jednej z nich i zostają wywiezione w celu załadowania ich na statek płynący do Wisborga. Później okazuje się, że ta gleba jest nieświętą ziemią z grobu Orloka; według Księgi wampirów hrabia musi spać za dnia w bezbożnej ziemi ze swoich grobów, aby zachować swoją moc[5].
Na pokładzie statku Orlok zabija każdego członka załogi, aż zostaje tylko kapitan i jego pierwszy oficer. Później, gdy pierwszy oficer udaje się do ładowni, aby zbadać sprawę, hrabia wstaje ze swojej trumny, wprawiając w przerażenie pierwszego oficera, który ze strachu wyskakuje za burtę. Kapitan przywiązuje się do steru statku, a następnie podkrada się do niego Orlok i zabija kapitana[5].
Po przybyciu do Wisborga hrabia atakuje miasto szczurami śpiącymi w jego trumnach, a niezliczona liczba ludzi pada ofiarą epidemii, co zmusza lokalne władze do ogłoszenia kwarantanny i wywołuje histerię wśród mieszkańców[5]. Jednak zamiast powrócić jako wampiry, jego ofiary po prostu umierają. Ellen i Hutter znają przyczyny zarazy, ale obawiają się, że nie są w stanie powstrzymać wampira. Ellen patrzy ponuro, jak po pustych ulicach niesione są rzędy trumien, i zdaje sobie sprawę, że Orloka należy powstrzymać. Ellen dowiaduje się z Księgi wampirów, że zamiast wbijać kołek w serce, wampira można pokonać tylko wtedy, gdy kobieta o czystym sercu dobrowolnie pozwoli mu się nią karmić na tyle długo, aby uniemożliwić mu szukanie schronienia przed wschodem słońca. Ellen zwabia Orloka do swojego pokoju i kładzie się do łóżka, podczas gdy on wysysa krew z jej szyi. Słońce wschodzi, a Orlok pod wpływem słonecznych promieni płonie w chmurze dymu. Jego sługa Knock wyczuwa, że Orlok nie żyje. Wkrótce potem Ellen umiera[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (A Symphony of Horror) dostępny do bezpłatnego pobrania z Internet Archive
- ↑ Nieme kino w drodze [online], Centrum Teatru Muzyki i Tańca w Kutnie, 2023 [dostęp 2024-07-26] .
- ↑ Nosferatu - symfonia grozy [online], wroclaw.pl, 26 lipca 2024 [dostęp 2024-07-26] .
- ↑ Jacek Klinowski, Adam Garbicz: Feature Cinema in the 20th Century: Volume One: 1913-1950: a Comprehensive Guide. Platypress, 2012, s. 655. ISBN 978-1-62407-564-3.
- ↑ a b c d e Nosferatu: A Symphony of Horror – Plot. IMDb. [dostęp 2024-06-22]. (ang.).