Imrich Karvaš: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Pierwsza Republika Słowacka – zmieniono link(i) do Republika Słowacka (1939–1945) |
m drobne redakcyjne, drobne techniczne (baretka CSRF) |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|miejsce śmierci = [[Bratysława]] |
|miejsce śmierci = [[Bratysława]] |
||
|zawód = ekonomista |
|zawód = ekonomista |
||
|odznaczenia = {{order|KP(SVK)|1}} |
|odznaczenia = {{order|KP(SVK)|1}} [[Plik:TCH Rad T-G-Masaryka 3tr (1990) BAR.svg|tło|40px|link=Order Tomáša Garrigue Masaryka|Order Tomáša Garrigue Masaryka III Klasy (CSRF)]] |
||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 19:48, 31 paź 2024
| |
| Data urodzenia |
25 lutego 1903 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 lutego 1981 |
| Zawód, zajęcie |
ekonomista |
| Odznaczenia | |
 
| |
Imrich Karvaš (ur. 25 lutego 1903, zm. 22 lutego 1981 w Bratysławie) – słowacki ekonomista.
Życiorys
Imrich Karvaš urodził się na południu Słowacji, w wiosce Varšany, która dzisiaj jest już częścią miasta Levice. Ojciec był podnotariuszem. Jego zadaniem było pisanie urzędowych pism, wniosków, skarg i podań do urzędów. Pomimo biedy udało mu się ukończyć gimnazjum i w 1921 roku, już w Czechosłowacji, zdać maturę. Rozpoczął studia na wydziale prawa w Bratysławie i ukończył je w 1925 roku. Naukę kontynuował w Paryżu i Strasburgu. Po powrocie na Słowację pracował na uczelni i w instytucjach finansowych. W 1934 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[1]. W 1938 roku został ministrem przemysłu, handlu i działalności gospodarczej w rządzie Jan Syrový'ego[1]. Po powstaniu w 1939 roku Pierwszej Republiki Słowackiej został gubernatorem Słowackiego Banku Narodowego. Pomógł zorganizować Słowackie Powstanie Narodowe przekazując rezerwy finansowe i towarowe na rzecz powstania. We wrześniu 1944 roku Karwasz zostaje aresztowany przez gestapo i wysłany do obozu koncentracyjnego w Dachau. Tam został skazany na śmierć w lutym 1945 roku, ale wyroku nie wykonano. Karvaš został w kwietniu 1945 roku przeniesiony do Tyrolu i wyzwolony przez amerykańską armię[1][2].
Po wojnie był dziekanem Wydziału Prawa. Został aresztowany w 1949 roku przez władze komunistyczne i skazany na dwa lata więzienia. Uwolniony, ponownie skazany pod zarzutem szpiegostwa w 1958 roku na 17 lat więzienia. Zrehabilitowany w 1960 roku[1].
Życie prywatne
Żonaty z prawniczką Heleną Růžičkovą, miał 3 dzieci: Olgę, Milana i Iwana[2].
Upamiętnienie
W 1991 roku został odznaczony Orderem Tomáša Garrigue Masaryka przez Prezydenta Czechosłowacji Václava Havla za zasługi dla demokracji i praw człowieka. W 2001 roku. Prezydent Słowacji Rudolf Schuster przyznał mu Krzyż Pribiny. Od 1998 roku na Uniwersytet Ekonomiczny w Bratysławie jest przyznawany medal Imricha Karvaša za wybitne osiągnięcia w zakresie nauk ekonomicznych i teorii ekonomii. Nowy budynek Narodowego Banku Słowacji w Bratysławie stoi na ulicy Imricha Karvaša[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Imrich Karvaš, czyli dzieje życia słowackiego bankowca [online], Polonia.sk, 9 kwietnia 2015 [dostęp 2019-04-22] (słow.).
- ↑ a b c The banker who tricked Tiso and sent three billion crowns to rebels [online], spectator.sme.sk, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2019-04-24] (ang.).