Znak pokoju: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Poprawka dopisu w OWMR Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 11 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{inne znaczenia|2=[[Znak pokoju (singel Virgin)|„Znak pokoju” – piosenka zespołu Virgin]]}} |
{{inne znaczenia|2=[[Znak pokoju (singel Virgin)|„Znak pokoju” – piosenka zespołu Virgin]]}} |
||
'''Znak pokoju''' – znak przekazywany podczas [[liturgia eucharystyczna|liturgii eucharystycznej]] w czasie [[Msza |
'''Znak pokoju''' – znak przekazywany podczas posoborowej [[liturgia eucharystyczna|liturgii eucharystycznej]] w czasie [[Msza|mszy]]. Nie jest on obowiązkową częścią mszy. |
||
Następnie, |
Następnie, jeżeli okoliczności za tym przemawiają, diakon lub kapłan mówi: |
||
''Przekażcie sobie znak pokoju''. |
''Przekażcie sobie znak pokoju''. |
||
Według przepisów ([[OWMR]] 82.) sam znak (czyli jego formę) ustala |
Według przepisów ([[Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego|OWMR]] 82.) sam znak (czyli jego formę) ustala [[konferencja episkopatu]] danego kraju, zgodnie z mentalnością i zwyczajami mieszkańców<ref>{{cytuj stronę| url = https://www.kkbids.episkopat.pl/index.php?id=201#id=222| tytuł = Struktura mszy świętej oraz jej elementy i części| data dostępu = 2012-03-12| autor = Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów| opublikowany = KKBiDS| praca = Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego, Rzym 2002| data = 6 listopada 2003| język = pl| archiwum = https://web.archive.org/web/20150716053622/http://www.kkbids.episkopat.pl/index.php?id=201#id=222| zarchiwizowano = 2015-07-16}}</ref>. |
||
W polskich kościołach przyjmuje on najczęściej formę skłonienia głową lub podania ręki. W liturgii w mniejszych wspólnotach lub pomiędzy [[kapłan]]ami przekazywany jest w formie starożytnej, tradycyjnie przekazywanej od czasów pierwotnych |
W polskich kościołach przyjmuje on najczęściej formę skłonienia głową lub podania ręki. W liturgii w mniejszych wspólnotach lub pomiędzy [[kapłan]]ami przekazywany jest w formie starożytnej, tradycyjnie przekazywanej od [[Historia chrześcijaństwa|czasów pierwotnych chrześcijan]]: jednokrotnego pocałunku w obydwa policzki. [[Paweł z Tarsu|Św. Paweł]] w [[2. List do Koryntian|2. Liście do Koryntian]] napisał: "Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem!" (2 Kor 13,12). Obecnie powszechną praktyką jest wypowiedzenie podczas przekazywania znaku słów: "pokój Pański niech zawsze będzie z tobą" lub "Pokój z tobą", zgodnie z przepisami liturgicznymi ([[Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego|OWMR]] 2002: 154.) Co istotne, aneks polskiego Episkopatu do OWMR odradza stosowania formy "pokój wam wszystkim". |
||
Istnieje także kapłański znak pokoju, symbolizujący znak pocałunku: kapłani chwytają siebie za łokcie i skłaniają głową. Ten znak był stosowany również przed reformą liturgiczną [[Paweł VI|Pawła VI]] w zgromadzeniach zakonnych podczas |
Istnieje także kapłański znak pokoju, symbolizujący znak pocałunku: kapłani chwytają siebie za łokcie i skłaniają głową. Ten znak był stosowany również przed posoborową reformą liturgiczną [[Paweł VI|Pawła VI]] w zgromadzeniach zakonnych podczas mszy [[Klasztor|konwentualnych]]. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
* [[Msza Pojednania]] |
* [[Msza Pojednania]] |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Msza rzymska}} |
|||
[[Kategoria:Liturgia Eucharystyczna]] |
[[Kategoria:Liturgia Eucharystyczna]] |
||
Aktualna wersja na dzień 08:26, 16 maj 2021
Znak pokoju – znak przekazywany podczas posoborowej liturgii eucharystycznej w czasie mszy. Nie jest on obowiązkową częścią mszy.
Następnie, jeżeli okoliczności za tym przemawiają, diakon lub kapłan mówi: Przekażcie sobie znak pokoju.
Według przepisów (OWMR 82.) sam znak (czyli jego formę) ustala konferencja episkopatu danego kraju, zgodnie z mentalnością i zwyczajami mieszkańców[1].
W polskich kościołach przyjmuje on najczęściej formę skłonienia głową lub podania ręki. W liturgii w mniejszych wspólnotach lub pomiędzy kapłanami przekazywany jest w formie starożytnej, tradycyjnie przekazywanej od czasów pierwotnych chrześcijan: jednokrotnego pocałunku w obydwa policzki. Św. Paweł w 2. Liście do Koryntian napisał: "Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem!" (2 Kor 13,12). Obecnie powszechną praktyką jest wypowiedzenie podczas przekazywania znaku słów: "pokój Pański niech zawsze będzie z tobą" lub "Pokój z tobą", zgodnie z przepisami liturgicznymi (OWMR 2002: 154.) Co istotne, aneks polskiego Episkopatu do OWMR odradza stosowania formy "pokój wam wszystkim".
Istnieje także kapłański znak pokoju, symbolizujący znak pocałunku: kapłani chwytają siebie za łokcie i skłaniają głową. Ten znak był stosowany również przed posoborową reformą liturgiczną Pawła VI w zgromadzeniach zakonnych podczas mszy konwentualnych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów: Struktura mszy świętej oraz jej elementy i części. [w:] Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego, Rzym 2002 [on-line]. KKBiDS, 6 listopada 2003. [dostęp 2012-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)]. (pol.).