Przejdź do zawartości

5 Pułk Moździerzy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5 Pułk Moździerzy
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Danił Gusiew

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

1 Brygada Moździerzy

120 mm moździerz wz. 1938

5 Pułk Moździerzy – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w rejonie wsi Kisielany-Kuce i Kisielany-Żmichy na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli 8 listopada 1944 pod Kisielanami[1].

Żołnierze pułku

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku

mjr Danił Gusiew
mjr Aleksander Dedow
  • dowódca 1 dywizjonu – kpt. Aleksander Kandyba[2]
  • dowódca 2 dywizjonu – kpt. Siergiej Kutakow[2]

Skład etatowy

[edytuj | edytuj kod]

żołnierzy – 631 (oficerów – 74, podoficerów – 179, kanonierów – 378)

sprzęt:

Działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Pułk wchodził w skład 1 Brygady Moździerzy[3]. Podczas walk o Berlin pułk wspierał działania piechoty radzieckiej dążącej do opanowania Poczdamu[4]. W nocy z 26 na 27 kwietnia polscy moździerzyści przeprawili się przez jezioro Jungfern i przed nastaniem świtu wszystkie baterie były na stanowiskach ogniowych na południowym brzegu jeziora[4]. W ramach artyleryjskiego przygotowania natarcia moździerzyści prowadzili półgodzinny ogień. Po wdarciu się piechoty i czołgów do Poczdamu baterie przesuwały się do przodu nie przerywając ognia na rzecz piechoty[4]. Ponieważ siły jednostek radzieckich były osłabione, mjr. Aleksandr Dedow do walki skierował kierowców, pisarzy i gońców[4].

W Poczdamie hitlerowcy ustawili działa u wylotu ulic do strzelania na wprost[5]. Polscy moździerzyści towarzyszyli radzieckiej piechocie strzelając do wykrytych punktów ogniowych[5]. Około południa 27 kwietnia centrum Poczdamu zostało opanowane. Miasto, w którym został wkrótce podpisany układ pomiędzy wielkimi mocarstwami, zostało zdobyte przez oddziały radzieckie przy współudziale polskich moździerzystów[6].

Po opanowaniu Poczdamu pułk został skierowany przez Gross Glienicke, Kladow, Gatow pod Spandau[7]. Podczas przemarszu likwidował niedobitki wroga. Po przybyciu na miejsce, baterie pułku rozmieszczono w ogrodach Spandau. 29 kwietnia 1945 pułk częścią sił uczestniczył w walkach ulicznych przy oczyszczaniu przedmieścia Berlina – Pichelsdorfu[7]. 2 maja pułk wspierał radziecki oddział piechoty w rejonie Klosterfelde[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ways 1967 ↓, s. 100.
  2. a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 64.
  3. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 735.
  4. a b c d Kaczmarek 1980 ↓, s. 54.
  5. a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 56.
  6. Kaczmarek 1980 ↓, s. 57.
  7. a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 62.
  8. Kaczmarek 1980 ↓, s. 63.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980, s. 48-68.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 735.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 100.