Andrzej Gwadera

Andrzej Gwadera
	; gen. bryg. Andrzej Gwadera jako cz.p.o. dowódcy 12 DZ (26.06.2009)
	generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1952 ; Miedzna Murowana
	Przebieg służby
Lata służby	1972–2012
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	• 41 pz, WKDO, 25pcz; • ASG, 20DP, 5 br, 6pz; • 2BZ, 8DOW; • AON; • 7BOW, 12DZ
Stanowiska	• dowódca plcz, kcz; • szef sztabu bcz; • st. oficer oper. DP; • dowódca br, pz, BZ; • szef szkolenia–z-ca d-cy DOW; • szef OOS w SG WP; • d-ca 7BOW, z-ca d-cy DZ
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Gwadera (ur. 20 kwietnia 1952 w Miedznej Murowanej) – generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku, dowódca 6 pułku zmechanizowanego (1992–1995), dowódca 2 Brygady Zmechanizowanej (1995–1996), były zastępca dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej (2005–2012).

Życiorys

Andrzej Gwadera urodził się 20 kwietnia 1952. W 1972 podjął studia jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. Promowany w 1976 na podporucznika. Służbę zawodową rozpoczął jako dowódca plutonu czołgów, a następnie dowódca kompanii czołgów w 41 pułku zmechanizowanym w Szczecinie z 12 Dywizji Zmechanizowanej. W 1980 ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów w Centrum Doskonalenia Oficerów w Rembertowie, po ukończeniu którego objął stanowisko szefa sztabu batalionu czołgów 41 pułku zmechanizowanego w Szczecinie, a od września 1982 był dowódcą 4 kcz w 25 pułku czołgów 12 DZ. Od października 1984 do sierpnia 1987 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP (kierunek rozpoznanie) w Rembertowie. W 1987 powierzono mu funkcję starszego oficera operacyjnego w sztabie 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku^[1]^[2].

W latach 1988–1992 pełnił służbę w Kołobrzegu, gdzie był dowódcą 5 batalionu rozpoznawczego. We wrześniu 1992 został skierowany do Wałcza na stanowisko dowódcy 6 pułku zmechanizowanego, a od lipca 1995 objął funkcję dowódcy 2 Brygady Zmechanizowanej. W latach 1996–2001 był szefem szkolenia – zastępcy dowódcy 8 Dywizji Obrony Wybrzeża w Koszalinie. W 2001 ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej i został wyznaczony na stanowisko Szefa Oddziału Operacji Specjalnych w Generalnym Zarządzie Operacyjnym (P-3) Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 9 grudnia 2002 został skierowany do Słupska, gdzie został dowódcą 7 Brygady Obrony Wybrzeża^[2]^[1].

15 sierpnia 2004 awansowany na stopień generała brygady przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego^[4]^[5]. 18 kwietnia 2005 na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 marca 2005 został wyznaczony do Szczecina na stanowisko zastępcy dowódcy 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej^[6]. W 2009, od kwietnia do lipca pełnił obowiązki dowódcy 12DZ^[7]. Z dniem 31 stycznia 2012 zakończył zawodową służbę wojskową. 26 stycznia 2012 w 12 Brygadzie Zmechanizowanej odbyło się jego pożegnanie^[8].

15 sierpnia 2012 w związku z zakończeniem służby wojskowej został uhonorowany pamiątkowym ryngrafem przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego^[9]^[10].

Awanse

podporucznik – 1976^[1]

(...)

generał brygady – 2004^[11]^[5]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia^[1]

Złoty Krzyż Zasługi^[12]
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka pamiątkowa 6 pułku zmechanizowanego – 1992 ex officio
Odznaka pamiątkowa 2 Brygady Zmechanizowananej – 1995 ex officio
Odznaka pamiątkowa 7 Brygady Obrony Wybrzeża – 2002 ex officio
Honorowy Pierścień Podoficerów 12 SDZ^[8]

i inne.

Uwagi

↑ Podczas wręczenia odznaki 12 DZ dla Orkiestry Garnizonu Szczecin na Jasnych Błoniach 26 czerwca 2009 z okazji 90 rocznicy 12 Dywizji Piechoty^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Generał brygady Andrzej Gwadera rodem z Miedznej Murowanej. zarnow.eu, 2013-03-13. [dostęp 2021-05-10].
↑ ^a ^b Komorowski 2005 ↓, s. 161.
↑ Święto 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. szczecin.naszemiasto.pl. [dostęp 2022-08-17].
↑ M.P. z 2004 r. nr 36, poz. 631
↑ ^a ^b Udział Prezydenta RP w uroczystościach z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2004-08-15. [dostęp 2021-05-10].
↑ Faszcza 2015 ↓, s. 58.
↑ Faszcza 2015 ↓, s. 59.
↑ ^a ^b Spotkanie pożegnalne podoficerów 12SDZ z Zastępcą Dowódcy 12SDZ gen. bryg. Andrzejem Gwaderą. 12sdz.wp.mil.pl, 2012-01-10. [dostęp 2021-05-10].
↑ Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 2012-08-15. [dostęp 2021-05-10].
↑ Jasiński 2013 ↓, s. 139.
↑ Komorowski 2005 ↓, s. 177.
↑ M.P. z 2011 r. nr 77, poz. 757 – pkt 144.

Bibliografia

Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
GrzegorzG. Jasiński GrzegorzG. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2012, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 139, ISSN 1734-2317 .
Kronika Wojska Polskiego 2004. Krzysztof Komorowski (red.). Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Obronnej, 2005, s. 161; 177. ISSN 1734-2317.
Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2004.

Linki zewnętrzne

[4] Podczas wręczenia odznaki 12 DZ dla Orkiestry Garnizonu Szczecin na Jasnych Błoniach 26 czerwca 2009 z okazji 90 rocznicy 12 Dywizji Piechoty^[3].

[general-1] Generał brygady Andrzej Gwadera rodem z Miedznej Murowanej. zarnow.eu, 2013-03-13. [dostęp 2021-05-10].

[CITEREFKomorowski2005161-2] Komorowski 2005 ↓, s. 161.

[3] Święto 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. szczecin.naszemiasto.pl. [dostęp 2022-08-17].

[5] M.P. z 2004 r. nr 36, poz. 631

[prezydenta-6] Udział Prezydenta RP w uroczystościach z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2004-08-15. [dostęp 2021-05-10].

[CITEREFFaszcza201558-7] Faszcza 2015 ↓, s. 58.

[CITEREFFaszcza201559-8] Faszcza 2015 ↓, s. 59.

[12sdz-9] Spotkanie pożegnalne podoficerów 12SDZ z Zastępcą Dowódcy 12SDZ gen. bryg. Andrzejem Gwaderą. 12sdz.wp.mil.pl, 2012-01-10. [dostęp 2021-05-10].

[10] Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 2012-08-15. [dostęp 2021-05-10].

[CITEREFJasiński2013139-11] Jasiński 2013 ↓, s. 139.

[CITEREFKomorowski2005177-12] Komorowski 2005 ↓, s. 177.

[13] M.P. z 2011 r. nr 77, poz. 757 – pkt 144.

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[3]