Argument moralny
Argument moralny – jeden z argumentów za istnieniem Boga. Jest to rozumowanie zakładające, że, jeżeli przyjąć istnienie absolutnych norm moralnych, to musi istnieć osoba mogąca te normy tworzyć i egzekwować, a tą osobą jest Bóg[1][2].
Za twórcę argumentu moralnego uchodzi Immanuel Kant[3], chociaż w jego ujęciu argument ten nie był klasycznie rozumianym argumentem („dowodem”) na istnienie Boga, a postulatem praktycznego rozumu. Kant twierdził, że człowiek za moralnie dobre postępowanie ma prawo oczekiwać szczęścia. Szczęście to jednak ze względu na krótkość życia jest niemożliwe do osiągnięcia w świecie zmysłów, zatem gwarantem tego szczęścia może być jedynie Bóg[4].
Poprawność argumentu krytykował m.in. Bertrand Russell[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jacek Wojtysiak. O trudnościach wiary sceptyka i ostrożnej wiedzy teisty. „Diametros”, s. 253-254, czerwiec 2005. Kraków. ISSN 1733-5566.
- ↑ dowody na istnienie Boga, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-30].
- ↑ Jacek Wojtysiak: Argumenty na istnienie Boga. W: Leksykon teologii fundamentalnej. Kraków-Lublin: Wydawnictwo M, 2002, s. 112. ISBN 83-7221-545-6.
- ↑ Tomasz Kupś: Filozofia religii Immanuela Kanta. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2008, s. 186-189. ISBN 978-83-231-2308-8.
- ↑ Bertrand Russell: Kto jest chrześcijaninem ?. [w:] nowakrytyka.pl [on-line]. [dostęp 2016-06-10]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- C. Stephen Evans, Moral Arguments for the Existence of God, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 29 czerwca 2018, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-08-01] (ang.).