Przejdź do zawartości

Arkadij Bojcow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arkadij Bojcow
Арка́дий Бойцо́в
7 zwycięstw
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1923
Podolsk, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 2000
Samara, Rosja

Przebieg służby
Lata służby

1941–1976

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa;
wojna koreańska

Późniejsza praca

dyrektor szkoły lotniczej

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR”

Arkadij Siergiejewicz Bojcow (ros. Аркадий Сергеевич Бойцов; ur. 17 marca 1923 w Podolsku, zm. 15 czerwca 2000 w Samarze) – radziecki lotnik wojskowy, generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1953).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w technikum w Moskwie i aeroklubie w Moskwie, w kwietniu 1941 został powołany do Armii Czerwonej, w 1942 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Czernihowie ewakuowaną do Kyzył-Arwatu i został pilotem pułku lotnictwa obrony przeciwlotniczej.

Od października 1942 w stopniu młodszego lejtnanta brał udział w wojnie z Niemcami, wykonał 15 lotów bojowych, jednak nie staczał wówczas walk powietrznych i nie odnosił zwycięstw. W 1946 został dowódcą klucza, w styczniu 1952 przybył do północnych Chin, po czym włączył się do walk wojny w Korei. Do końca sierpnia 1952 wykonał 55 lotów bojowych i stoczył ponad 30 walk powietrznych, w których zestrzelił osobiście 7 amerykańskich samolotów, a 2 uszkodził, oraz strącił 15 samolotów przeciwnika w grupie. Po powrocie do ZSRR objął dowództwo eskadry.

W 1958 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną i został dowódcą pułku lotniczego, później zastępcą dowódcy dywizji lotniczej, w 1966 ukończył Akademię Sztabu Generalnego i w 1967 został dowódcą 119. Myśliwskiej Dywizji Lotniczej w Tyraspolu. Od września 1971 do października 1976 został zastępcą dowódcy Sił Wojskowo-Powietrznych Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego, następnie został zwolniony do rezerwy w stopniu generała majora lotnictwa, 1987–1993 był dyrektorem szkoły młodych lotników-kosmonautów w Kujbyszewie/Samarze.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]