Przejdź do zawartości

Beata Bigaj

Dodaj linki
Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beata Bigaj-Zwonek
Data i miejsce urodzenia

1972
Chrzanów

doktor habilitowany nauk o sztukach pięknych
Specjalność: sztuki plastyczne, malarstwo
Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Doktorat

28 września 2005

Habilitacja

12 kwietnia 2012

Uczelnia

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Akademia Ignatianum w Krakowie

Beata Bigaj (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, wykładowca Akademii Ignatianum w Krakowie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1997 roku otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki (promotor prof. Roman Żygulski). Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. W 2005 roku uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską pt. Figura i odniesienie[1], której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 roku - stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę pt. Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej fundacji The Elizabeth Greenshields Foundation(inne języki). Jest laureatką Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich, Myślenice (1998)[2]. W 2008 roku otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Młoda Polska"[3]. Była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2017 r. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa[4]. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001 – 2018). Prace w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie[5][6], Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, w galeriach oraz u prywatnych kolekcjonerów. Jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeniach procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

Wystawy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

2020: No need to understand, Centrum Integracji Kulturalnej Galeria “U Jezuitów” Poznań[7]

2018: Beata Bigaj. BUNT versus pollice verso, Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie[8]

2018: Portret symultaniczny w BWA Sandomierz[9]

2018: Płonące niebo, BWA Piła[10][11]

2018: Dzień początku i dzień końca. Beata Bigaj. Malarstwo, Galeria Sztuki MOK w Dębicy[12]

2017: Beata Bigaj. Exhibiton of paintings, wystawa towarzysząca The 14th European Arts Therapies Conference 'Transition new articulations in the arts therapies', Akademia Ignatianum w Krakowie[13]

2017: Itympodobne, Galeria Pryzmat, Kraków[14]

2016: Ukłucie, Otwarta Pracownia, Kraków[15]

2015: Beata Bigaj, Malarstwo, Galeria van Golik, Warszawa[16]

2014: Więzi (2), Galeria Sanocka BWA, Sanok[17]

2014: Nahe, Galeria B1, Berlin, Niemcy[18]

2012: Beata Bigaj, Malarstwo, Muenchberg, Niemcy[19]

2011: Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka, Galeria Garbary 48, Poznań[20]

2010: Outsiderzy, BWA, Rzeszów

2010: Malarstwo!, Galeria Pierwsze Piętro, Opole

2010: Beata Bigaj, Malarstwo, Galeria van Golik, Warszawa

2010: Idol/wokół tematu, Galeria Pryzmat, Kraków[21]

2009: Idol-2, Galeria Anima Art, Kraków

2008/2009: Idol, Galeria B1, Berlin, Niemcy

2008: Postać, Galeria Bałucka, Miejska Galeria Sztuki, Łódź[22]

2007: Zestawienia, Galeria Wojska Polskiego, Warszawa

2007: Zbudowani, Galeria ZPAP Lufcik, Warszawa[23]

2007: Malarstwo, Galeria Rotunda WSK, Łódź

2005: Figura i odniesienie, Galeria Krypta u Pijarów, Kraków.

2005: Figura i odniesienie, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, Kraków

2000: Beata Bigaj, Galeria Gil, Kraków

1999: Obrazów studia zebrane, Galeria Grabary 48, Poznań

1997: Malarstwo/Grafika- Beata Bigaj, Dom Urbańczyka, Chrzanów

1997: Malarstwo/Grafika- Beata Bigaj, Galeria PWST, Kraków

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Beata Bigaj-Zwonek, Figura i odniesienie, „Zeszyty naukowo –artystyczne”, Zeszyt 7, Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków 2006, s. 165-189.
  2. ↑ Redakcja, Malarskie konfrontacje [online], Dziennik Polski, 12 grudnia 1998 [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  3. ↑ Laureaci programu | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  4. ↑ focus europa [online] [dostęp 2021-02-03] (niem.).
  5. ↑ Muzeum Narodowe w Krakowie - zbiory cyfrowe [online], zbiory.mnk.pl [dostęp 2021-02-03].
  6. ↑ Wyborcza.pl [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-03].
  7. ↑ Galeria U JEZUITÓW [online] [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  8. ↑ l, Beata Bigaj. BUNT. Versus pollice verso [online], galeria.czest.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  9. ↑ BWA - BEATA BIGAJ - Portret symultaniczny. Malarstwo - 20.07. - 12.08.2018 r. [online], bwasandomierz.pl [dostęp 2021-02-03].
  10. ↑ Utracone piekło realizmu. Misterium męki i ocalenia według Beaty Bigaj | AICT Polska [online] [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  11. ↑ Beata Bigaj - Płonące niebo (malarstwo) – Powiat Pilski [online], powiat.pila.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  12. ↑ Beata Bigaj: kolorowy smutek obrazów [online], galeria.mokdebica.pl [dostęp 2021-02-03].
  13. ↑ Carolina Peral Jiménez, XIV Congreso europeo de terapias creativas organizado por ECARTE. Traditions in transitions, 2017.
  14. ↑ Beata Bigaj. I tym podobne [online], karnet.krakow.pl [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  15. ↑ Beata Bigaj, Ukłucie, 1-15 IV 2016 [online], otwartapracownia.com [dostęp 2021-02-03].
  16. ↑ Galeria van Golik - NOC MUZEÓW 2015 z malarstwem Beaty Bigaj [online], La Pinede, 11 maja 2015 [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  17. ↑ Więzi Beaty Bigaj w Sanoku [online], News O.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  18. ↑ Künstler | Galerie B1 | Belziger Strasse 1 | 10823 Berlin [online], galerie-b1.de [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-30].
  19. ↑ HCS Content GmbH, Kunst und Kultur: Wut auf die Welt - Frankenpost [online], frankenpost.de [dostęp 2021-02-03] (niem.).
  20. ↑ Beata Bigaj “Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka” [online], News O.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  21. ↑ Galeria Pryzmat [online], sztukpuk.pl [dostęp 2021-02-03].
  22. ↑ Beata Bigaj, Postać – malarstwo - archiwum Łódź-Art [online], lodz-art.eu [dostęp 2021-02-03].
  23. ↑ Beata Bigaj, Zbuntowani [online], News O.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beata_Bigaj&oldid=74739332”