Bizantynologia

Znaczek pocztowy wydany z okazji kongresu bizantynistów

Bizantynologia, in. bizantynistyka – dział nauk zajmujący się badaniem historii, literatury, sztuki Cesarstwa Bizantyńskiego (395–1453), zwanego od czasów renesansu Bizancjum. Termin Bizancjum został po raz pierwszy użyty w 1562 roku przez niemieckiego historyka Hieronima Wolfa. Bizantynologia stanowi obecnie odrębną gałąź historii powszechnej średniowiecza.

Koordynacji badań służą kongresy bizantynistyczne odbywające się pod auspicjami Association internationale des études byzantines.

Bibliografia

• Waldemar Ceran, Bizantynistyka, bizantynologia [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, pod red. nauk. Oktawiusza Jurewicza, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2002, s. 81-82.
• Waldemar Ceran, Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej 1800-1998, t. 1–2, Łódź 2001, Byzantina Lodziensia VI, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2001
• Waldemar Ceran, Początki i etapy rozwoju bizantynologii polskiej, Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Instytut Historii 2005, ss. 45. Labarum 1. (wyd. 2 poprawione 2006).
• Halina Evert-Kappesowa, Bizantynistyka w Polsce [w:] Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. Haliny Evert- Kappesowej, Warszawa: PWN 1967, s. 27-45.
• Johannes Irmscher, Bizancjum. Pięć wykładów, Wrocław 1972.
• Oktawiusz Jurewicz, Z dziejów polskiej bizantynistyki, "Meander" 12 (1957), nr 7/8, s. 222-240.