Bytownit
Kryształ bytownitu z kopalni Dorado, Casas Grandes, Chihuahua, Meksyk (3,7 x 2 x 1,3 cm) | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
glinokrzemian wapnia i sodu |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
6 |
Przełam |
nierówny, muszlowy |
Łupliwość |
doskonała |
Pokrój kryształu |
tabliczkowy |
Układ krystalograficzny |
trójskośny |
Gęstość |
2,6 – 2,77 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
biały, szary, żółtawy, bezbarwny |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty |
Bytownit – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy plagioklazów. Należy do grupy minerałów pospolitych. Nazwa pochodzi od miasta Bytown (dawna nazwa Ottawy) w Kanadzie, gdzie w 1835 roku, po raz pierwszy go opisano.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Jest mieszaniną (tworzy kryształy mieszane) dwóch innych minerałów:
- 10-30% albitu - NaAlSi3O8 - (glinokrzemian sodu)
- 70-90% anortytu - CaAl2Si2O8 - (glinokrzemianem wapnia)
Najczęściej tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, krótkosłupkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych i zbitych. Często tworzy zbliźniaczenia – zazwyczaj kryształy wrosłe. Jest kruchy, przezroczysty.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje w zasadowych skałach magmowych - gabrach, bazaltach, diabazach i skałach metamorficznych. Stanowi składnik meteorytów.
Miejsca występowania:
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- ma znaczenie naukowe,
- ma znaczenie kolekcjonerskie,
- bywa stosowany w jubilerstwie (najczęściej w formie kaboszonów).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]albit, oligoklaz, anortyt, andezyn, labrador, plagioklazy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.