Przejdź do zawartości

Karetta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Caretta caretta)
Karetta
Caretta caretta[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

żółwie

Podrząd

żółwie skrytoszyjne

Rodzina

żółwie morskie

Rodzaj

Caretta

Gatunek

karetta

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Karetta (Caretta caretta) – gatunek gada z rodziny żółwi morskich (Cheloniidae), jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Caretta Rafinesque, 1814.

Opis
Głowa pokryta regularnie rozmieszczonymi tarczkami. Szczęki podobne do ptasiego dzioba. Karapaks ma 5 par rogowych tarcz żebrowych (czym różni się od innych gatunków żółwi mających 4 pary). Kończyny przekształcone w płaskie i szerokie wiosła na przednich krawędziach mają po 2 pazury. Karapaks jest w różnych odcieniach brązu a plastron jest żółtawy[5].
Karetta w akwarium Océanopolis (Brest, Francja)
Rozmiary
Karapaks ma do 120 cm długości[6]
Masa ciała do ok. 100 kg, ale znane są osobniki o masie około 500 kg[5].
Pokarm
Głównie ryby i inne małe zwierzęta morskie jak gąbki, meduzy, kraby, małże, kałamarnice i ostrygi. Dzięki potężnym szczękom radzą sobie z twardymi skorupami swoich ofiar. Sporadycznie jedzą glony[5].
Rozmnażanie
Raz w roku samice wychodzą na ląd, aby złożyć ok. 150 jaj do wykopanych przez siebie dołków[5]. Inni autorzy twierdzą, iż jaja mogą być składane od 1 do 8 razy w ciągu roku w liczbie około 120 jaj[7].
Występowanie
Ciepłe morza i oceany, a głównie ciepłe strefy Oceanu Atlantyckiego, Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego. Można je również spotkać w Morzu Śródziemnym, gdzie jako jedyne żółwie morskie rozmnażają się. Żółwie te były spotykane również daleko na północy powyżej 70°N, na Morzu Barentsa. W 1964 roku obserwowano je koło Murmańska[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Caretta caretta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. P. Uetz & J. Hallermann, Genus Caretta, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-25] (ang.).
  3. Turtle Taxonomy Working Group i inni, Turtles of the World: Annotated Checklist and Atlas of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status (9th Ed.), Chelonian Research Foundation & Turtle Conservancy, 2021, s. 93–94, DOI10.3854/crm.8.checklist.atlas.v9.2021, ISBN 978-0-9910368-3-7 [dostęp 2024-02-25].
  4. Caretta caretta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c d Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 91. ISBN 83-214-0464-2.
  6. karetta, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-11].
  7. Robert A. Stebbins: A field guide to western reptiles and amphibians. Boston: Houghton Mifflin, 2003, s. 258. ISBN 0-395-98272-3.
  8. Natalia B. Ananjeva, Nikolai L. Orlov, Roman G. Khalikov, Ilya S. Darevsky, Sergei A. Ryabov, Andrei Barabanov: The Reptiles of Northern Eurasia: Taxonomic Diversity, Distribution, Conservation Status (Faunistica). Pensoft Pub, s. 16. ISBN 978-954-642-269-9.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Natalia B. Ananjeva, Nikolai L. Orlov, Roman G. Khalikov, Ilya S. Darevsky, Sergei A. Ryabov: The Reptiles of Northern Eurasia: Taxonomic Diversity, Distribution, Conservation Status (Faunistica). Sofia: Pensoft Pub, 2006. ISBN 978-954-642-269-9.
  • Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981. ISBN 83-01-00957-8.
  • Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 91. ISBN 83-214-0464-2.