Przejdź do zawartości

Gaetano Braga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gaetano Braga
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1829
Giulianova

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1907
Mediolan

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor, wiolonczelista

Gaetano Braga (ur. 9 czerwca 1829 w Giulianova, zm. 21 listopada 1907 w Mediolanie) – włoski wiolonczelista i kompozytor okresu romantyzmu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od wczesnej młodości zdradzał zainteresowanie muzyką. Studiował w Neapolu, gdzie jego mistrzem był Saverio Mercadante. W wieku 14 lat rozpoczął naukę gry na wiolonczeli. Z koncertami wiolonczelowymi występował w całej Europie, zwłaszcza w miastach niemieckich, w Wiedniu, Paryżu i Florencji. Większość życia spędził w Paryżu i Londynie. Jako kompozytor największy sukces odniósł operami Il ritratto, Reginella i Caligola. W Mediolanie skomponował operę na motywach dramatu Ruy Blas Victora Hugo, która nigdy nie została wystawiona, ponieważ jury teatru La Scala wybrało dzieło Filippa Marchettiego pod tym samym tytułem.

Za jego najpopularniejszy utwór uchodzi Leggenda valacca (ang. Angel's Serenade) na głos i wiolonczelę. Ta pieśń, wspomniana w opowiadaniu Antona Czechowa Czarny mnich, dialogową formą nawiązuje do ballady Król elfów Goethego. Jej treścią jest rozmowa zmartwionej matki z córką, podążającą za głosem przyzywającego ją anioła.

W domu, gdzie Gaetano Braga przyszedł na świat, obecnie mieści się poświęcone mu muzeum.

Główne dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Muzyka kameralna

[edytuj | edytuj kod]
  • 2 koncerty wiolonczelowe
  • kwintet wiolonczelowy

Pieśni salonowe

[edytuj | edytuj kod]

Zbiory pieśni

[edytuj | edytuj kod]
  • Six mélodies, zbiór zadedykowany Pauline Viardot
    • À une fleur, do słów Alfreda de Musseta
    • Mandoline, do słów Eugène'a Bercioux
    • Ninon, do słów Alfreda de Musseta
    • À quoi bon entendre, do słów Victora Hugo
    • Adieux à Suzon, do słów Alfreda de Musseta
    • L'infinito, do słów Giacoma Leopardiego
  • Mélodie, zbiór zadedykowany Adelaide Borghi-Mamo
    • I giuramenti
    • L'invito, do słów Giuseppe Torrego
    • L'anello, il rosario e la ciarpa, do słów Marca Marcelliana Marcella
    • Mergellina, do słów Giuseppe Torrego
    • La serenata albo Leggenda valacca, do słów Marca Marcelliana Marcella
    • Nellina, do słów Achille'a de Lauzières'a
  • Notti lombarde, zbiór zadedykowany markizie Cristinie Stampa di Soncino Morosini
    • La Zingara e la fanciulla
    • Io son passata a casa del mio bene
    • Non mi toccate
    • Tempesta
    • Fuggiam
    • Non contemplare, o vergine

Poza zbiorami

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Badalì Renato, Dizionario della musica italiana. La musica strumentale, Tascabili Economici Newton, Roma 1996, ISBN 88-8183-509-6.
  • Baker Theodore, Slonimsky Nicolas, Dictionnaire biographique des musiciens, Robert Laffont, Paris 1995, t. 1, ISBN 2-221-06510-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]