Języki analityczne
(Przekierowano z Język analityczny)
Języki analityczne – języki, które wyrażają stosunki gramatyczne za pomocą luźnych morfemów w postaci form czasownika posiłkowego, przysłówków i przyimków. Przykładem mogą być języki polinezyjskie.
Termin ten zaproponował C. Hockett (1958) (amerykańska szkoła strukturalistyczna), który postulował zastąpienie tradycyjnego podziału typologicznego języków na trzy grupy (izolujące, syntetyczne i polisyntetyczne) ciągłą skalą, operującą jedynie biegunami analityczny – syntetyczny. Szukając kryterium oceny stopnia analityczności/syntetyczności J. Greenberg wprowadził współczynnik, wynikający ze stosunku liczby morfemów do liczby wyrazów[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 207, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).