Port lotniczy Kansai
34°25′44″N 135°14′26″E/34,428889 135,240556 Widok portu lotniczego | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Właściciel |
Kansai International Airport Co., Ltd. | ||||
| Kod IATA |
KIX | ||||
| Kod ICAO |
RJBB | ||||
| Wysokość |
15 m n.p.m. | ||||
| Statystyki ruchu (2006) | |||||
| Liczba pasażerów |
16 582 027 | ||||
| Cargo |
842 085 t | ||||
| Liczba operacji |
114 559 | ||||
| Drogi startowe | |||||
| |||||
Położenie na mapie Japonii  | |||||
| 34°25′44″N 135°14′26″E/34,428889 135,240556
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Międzynarodowy Port Lotniczy Kansai (jap. 関西国際空港 Kansai Kokusai Kūkō; ang. Kansai International Airport) jest największym na świecie lotniskiem wzniesionym na sztucznej wyspie. Lotnisko Kansai leży 5 km od brzegów Honsiu (Honshū), największej wyspy Japonii, 28 km od Kobe.
W całości leży na sztucznej wyspie. Z lądem łączy ją najdłuższy na świecie most dwukondygnacyjny (3,7 km). Lotnisko zostało oddane do użytku pasażerom 12 września 1994 roku po czterech latach prac.
Budynek lotniska Kansai ma 1700 metrów długości i jest jedną z najdłuższych budowli na świecie. Inżynierowie projektujący sztuczną wyspę i lotnisko korzystali z najnowocześniejszych technologii. Budynki wykonane ze stali i szkła mają nowoczesne kształty. Budynek terminalu jest narażony na często występujące tu tajfuny i trzęsienia ziemi. W ciągu pięciu lat osiadł o ponad 5 metrów. Prace nad budową drugiego terminalu i nowego pasa startowego zakończono w lipcu 2007 roku. Terminal oddano do użytku 2 sierpnia.
Jedną z przyczyn wybudowania lotniska właśnie na morzu jest brak dostatecznej ilości miejsca w pobliżu wielkich miast. Inną jest dążenie do odsunięcia hałaśliwych lotnisk od miejsc, gdzie mieszkają ludzie. Startujące samoloty wznoszą się nad morzem, dzięki czemu lotnisko może funkcjonować w dzień i w nocy nie przeszkadzając nikomu.
Zatoka Osaka, w której wybudowano wyspę, ma 20 metrów głębokości. Najpierw na dno morskie sypano piasek, potem pokruszone skały. Ciężar gruzu skalnego wyciskał wodę z dna morskiego, dzięki czemu można było ustawić na nim fundamenty. Aby ładunki piasku i gruzu trafiły na właściwe miejsce, pracę barek nadzorowano za pomocą komputerów i satelitów.
Na projekt lotniska rozpisano konkurs. Zwycięzcą został Renzo Piano, jeden z twórców Centrum Pompidou w Paryżu. Piano zdecydował się wybudować port lotniczy o długości 1700 metrów, w którym pasażerowie mogą swobodnie przemieszczać się od wejścia do czekającego na nich samolotu. Komputery nieustannie kontrolują 900 podpór, na których wspiera się cała budowla, korygując nieznacznie ich wysokość.
Linie lotnicze i połączenia
[edytuj | edytuj kod]Lotnisko w Osace obsługiwane jest przez 65 linii lotniczych, oferujących bezpośrednie połączenia do 70 destynacji w Azji, Oceanii i Europie[1]:
Cargo
[edytuj | edytuj kod]- Air Hong Kong
- Dragonair
- FedEx
- Korean Air Cargo
- Nippon Cargo Airlines
- Scandinavian Airlines System
- United Parcel Service
- China Postal Airlines
- Jade Cargo International
- Yangtze River Express Airlines
- Cargoitalia
- Galaxy Airlines
- Cathay Pacific Cargo
- Polar Air Cargo
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://www.flightsfrom.com/KIX
- ↑ Cebu Pacific Plans mid-Oct 2024 Cebu – Osaka Launch [online], AeroRoutes [dostęp 2024-07-23] (ang.).
- ↑ China Eastern Adds Wuhan – Osaka Service in NW24 [online], AeroRoutes [dostęp 2024-10-15] (ang.).
- ↑ Jin Air Expands Muan International Network in NW24 [online], AeroRoutes [dostęp 2024-10-15] (ang.).
- ↑ Sarah Stanley, Travel News: Peach Aviation to begin direct Singapore-Osaka flights, one-way fares from $164.20, „The Straits Times”, ww.straitstimes.com, Singapore, 29 sierpnia 2024, ISSN 0585-3923 [dostęp 2024-09-12] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
