Kodeks 0148
 Obie strony fragmentu | |
| Data powstania |
VIII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0148 |
| Zawartość | |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
21,5 × 16,5 cm |
| Typ tekstu |
mieszany |
| Kategoria |
III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0148 (Gregory-Aland no. 0148) ε 51 (Soden)[1][2] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VIII wiek. Rękopis przechowywany jest w Wiedniu[3][4]. Tekst fragmentu jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu, opublikowany został w roku 2008.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Do dnia dzisiejszego zachowała się jedna karta kodeksu (21,5 na 16,5 cm) z tekstem Ewangelii Mateusza (28,5-19)[3]. Pergamin ma ciemną barwę z obu stron, pomimo tego tekst zachował się w dobrym stanie[5].
Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 24 linijkach w kolumnie[3][4], 14 liter w linijce. Litery są niewielkie, skryba stosuje punktację, przydech mocny oraz akcenty. Znaki diakrytyczne oznaczają koniec słów oraz fraz[6].
Nomina sacra pisane są skrótami. Fragment zawiera następujące skróty: ΙΣ (Jezus), ΙΝ (Jezusa), ΟΥΝΩ (niebo)[6].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst kodeksu reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[3], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[7]. Warianty rękopisu o charakterze gramatycznym są wynikiem kopiowania ze słuchu[6].
- Warianty tekstowe (względem NA27)
- Mt 28,8 – απελθουσαι (odeszły) ] εξελθουσαι (odeszły)[8]
- Mt 28,9 – brak ] ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθεταις αυτου (a gdy szły, aby opowiedzieć to uczniom jego)[8]
- Mt 28,9 – Ιησους (Jezus) ] ο Ιησους (Jezus)[8]
- Mt 28,9 – υπηντησεν (zastąpił) ] απηντησεν (zastąpił)[8]
- Mt 28,14 – επι (nad) ] υπο (przez)[8]
- Mt 28,17 – brak ] αυτω (mu)[9]
- Mt 28,18 – ουρανω (nieba) ] brak[9]
- Mt 28,19 – ουν (więc) ] brak[9]
Pierwszy wariant z Mt 28,9 wspierany przez Kodeks Aleksandryjski, Kodeks Efrema, Codex Regius, rodzinę Lake’a i rękopisy bizantyńskiej tradycji tekstualnej[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nieznane jest miejsce powstania rękopisu[5], uncjała jest charakterystyczna dla późnych bizantyjskich rękopisów, nie posiada cech uncjały koptyjskiej[6]. Sugerowana jest Syria. Fragment znaleziony został w Kubbat al-Chazna w Damaszku[10]. Pierwszy opis fragmentu sporządził Hermann von Soden w 1902 roku[2]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go C.R. Gregory w 1908 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0148[11]. Gregory nie widział fragmentu osobiście, oparł się na opisie Hermanna von Sodena[1].
Rękopis pisany jest późną uncjałą. Na późną datę wskazują znaki diakrytyczne[6]. Hermann von Soden datował fragment na VIII wiek[2]. Według Stanleya E. Portera oraz Wendy J. Porter z paleograficznego punktu widzenia możliwym jest zarówno VIII jak i IX wiek[12]. INTF datuje fragment na VIII wiek[4].
Tekst fragmentu długo nie był publikowany[13]. W 2008 roku Stanley E. Porter oraz Wendy J. Porter opublikowali faksymile fragmentu[14] oraz transkrypcję jego tekstu[10][5]. Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. W 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27) zaliczony został do grupy rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[15].
Rękopis jest przechowywany w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Suppl. Gr. 106), w Wiedniu[3][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gregory 1908 ↓, s. 42.
- ↑ a b c von Soden 1902 ↓, s. 126.
- ↑ a b c d e Aland i Aland 1995 ↓, s. 122.
- ↑ a b c d INTF i Cod. 0148 ↓.
- ↑ a b c Porter i Porter 2008 ↓, s. 94.
- ↑ a b c d e Porter i Porter 2008 ↓, s. 95.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 106-159.
- ↑ a b c d e f NA27 2001 ↓, s. 86.
- ↑ a b c NA27 2001 ↓, s. 87.
- ↑ a b MPER N.S. 29 24 (Porter, Stanley E. / Porter, Wendy J.) Trismegistos
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 174.
- ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. 94-95.
- ↑ Elliott 1998 ↓, s. 69.
- ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. Tafel XXII.
- ↑ NA27 2001 ↓, s. 16*.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 42.
- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
- Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. Berlin – New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 94–102. ISBN 978-3-11-020308-0.
- Hermann von Soden: Die Schriften des Neuen Testaments, in ihrer ältesten erreichbaren Textgestalt hergestellt auf Grund ihrer Textgeschichte. T. 1. Berlin: Verlag von Arthur Glaue, 1902-1910. (niem.).
- J. Keith Elliott: A Bibliography of Greek New Testament Manuscripts. Cambridge University Press, 1998. ISBN 0-521-35479-X.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- INTF: Kodeks 0148 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-07-07].