Przejdź do zawartości

Leszek Surawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Surawski
Ilustracja
jako generał broni
generał w st. spocz. generał w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1960
Gołdap

Przebieg służby
Lata służby

1980–2019

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

75 pz, 1 DZ, 9 BZ, 15 DZ, 16 DZ, MND C-S, PKW Irak, 2 BZ, 20 BZ, SG WP, DG RSZ

Stanowiska

dowódca, Inspektor Wojsk Lądowych, szef SG WP

Główne wojny i bitwy

stabilizacja Iraku

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Iraku Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych” Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Odznaka Za Zasługi dla Związku Piłsudczyków RP Medal Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki Medal „Pro Patria”

Leszek Surawski (ur. 18 lipca 1960 w Gołdapi) – generał Wojska Polskiego w stanie spoczynku. W latach 2017–2018 Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1980–1984 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. W latach 1984–1989 pełnił służbę w 75 Pułku Zmechanizowanym w Bartoszycach na stanowisku dowódcy plutonu, a następnie dowódcy kompanii i dowódcy batalionu. W 1989 rozpoczął studia w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, która w następnym roku została przekształcona w Akademię Obrony Narodowej. Studia ukończył w 1992 i został przydzielony do Dowództwa 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki w Legionowie na stanowisko oficera operacyjnego. Od maja 2002 do września 2005 był szefem Wydziału Operacyjnego G-3 Dowództwa 16 Dywizji Zmechanizowanej w Elblągu, a następnie pełnił obowiązki zastępcy szefa sztabu Międzynarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku. Od sierpnia 2008 piastował stanowisko dowódcy 20 Brygady Zmechanizowanej im. Hetmana Polnego Litewskiego Wincentego Gosiewskiego w Bartoszycach.

Od czerwca 2010 do listopada 2011 pełnił obowiązki zastępcy szefa Zarządu Planowania Operacyjnego P3 Sztabu Generalnego WP.

26 sierpnia 2012 objął dowodzenie 16 Pomorską Dywizją Zmechanizowaną im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu. Pełnił funkcję jej dowódcy do 4 marca 2016, a z dniem 5 marca objął stanowisko Inspektora Wojsk Lądowych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Stanowisko Inspektora Wojsk Lądowych DG RSZ zajmował do 3 listopada 2016, gdy Minister Obrony Narodowej wyznaczył go na stanowisko I zastępcy Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[1]. Z dniem 1 lutego 2017 został mianowany na stanowisko szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[2].

Postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Andrzeja Dudy z dnia 5 maja 2017 r., generał broni Leszek Surawski został wskazany jako osoba przewidziana do mianowania na stanowisko Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych[3].

22 lutego 2018 roku prezydent RP Andrzej Duda, na wniosek Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka, mianował go na stopień generała[4]. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta 1 marca 2018 roku w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Z dniem 2 lipca 2018 został odwołany ze stanowiska Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego przez prezydenta RP Andrzeja Dudę na wniosek Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka[5][6][7]. W styczniu 2019 zakończył służbę wojskową i przeszedł w stan spoczynku[8].

Znalazł zatrudnienie w International Technology Sourcing Inc. ITS, firmie zajmującej się lobbingiem na rzecz zagranicznych dostawców uzbrojenia[9].

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg służby na stanowiskach:

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. :: Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych :: Aktualności / Najnowsze – I zastępca Dowódcy Generalnego RSZ :: [online], dgrsz.mon.gov.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-03] (pol.).
  2. M.P. z 2017 r. poz. 248
  3. M.P. z 2017 r. poz. 668
  4. a b M.P. z 2018 r. poz. 309.
  5. M.P. z 2018 r. poz. 803.
  6. a b Zmiana na stanowisku „Pierwszego Żołnierza RP”. prezydent.pl, 2018-07-02. [dostęp 2018-07-03].
  7. a b Zmiana na stanowisku Szefa Sztabu Generalnego WP. sgwp.wp.mil.pl, 2018-07-02. [dostęp 2018-07-03].
  8. a b Pożegnanie generała Surawskiego. polska-zbrojna.pl, 2019-01-22. [dostęp 2019-01-22].
  9. Marek Świerczyński, Polityka Insight, Były szef sztabu u lobbysty. Ktoś inny powinien złożyć mu ofertę [online], www.polityka.pl, 2019 [dostęp 2021-02-01] (pol.).
  10. M.P. z 2008 r. nr 89, poz. 775.
  11. M.P. z 2012 r. poz. 708.
  12. M.P. z 2016 r. poz. 916.
  13. M.P. z 2018 r. poz. 887.
  14. M.P. z 2018 r. poz. 61, zmieniony (korekta klasy orderu) M.P. z 2018 r. poz. 65.
  15. Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. prezydent.pl, 2017-11-11. [dostęp 2017-11-12].
  16. M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 753 – pkt 1153.
  17. Rocznica odrodzenia Sztabu Generalnego WP. mon.gov.pl, 25 października 2017. [dostęp 2017-10-27].
  18. Podziękowanie za wspólną służbę. dgrsz.mon.gov.pl, 2 lutego 2017. [dostęp 2017-02-03].
  19. Gen. Surawski z odznaką (fotografia). dgrsz.mon.gov.pl, 2 lutego 2017. [dostęp 2017-02-03].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]