Mahé Drysdale

Mahé Drysdale
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1978 ; Melbourne
Wzrost	201 cm
	Informacje klubowe
Klub	West End Rowing Club
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Nowa Zelandia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Odznaczenia

Alexander Mahé Owens Drysdale (ur. 19 listopada 1978 w Melbourne^[1]) – nowozelandzki wioślarz, złoty i brązowy medalista olimpijski w wioślarskiej jedynce^[2], pięciokrotny mistrz świata.

Kariera

Drysdale swoją wioślarską karierę rozpoczął na uniwersytecie w wieku osiemnastu lat. Później zrezygnował z wioślarstwa, aby móc skoncentrować się na studiach, do którego ponownie powrócił, kiedy w 2000 roku podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Sydney Nowozelandczyk Rob Waddell zdobył złoty medal.

W 2002 roku Drysdale konkurował w Pucharze Świata startując w reprezentacji Nowej Zelandii w wioślarskiej czwórce bez sternika. Po Igrzyskach Olimpijskich w 2004 roku kiedy jego załoga zajęła piąte miejsce w klasyfikacji ogólnej, Drysdale zaczął startować w wioślarskiej jedynce wygrywając Mistrzostwa Świata w wioślarstwie w 2005 roku w Gifu (Japonia), mimo złamanych dwóch kręgów szyjnych w wypadku podczas jazdy na nartach wodnych rok wcześniej^[3].

Łącznie na mistrzostwach świata zdobył sześć medali − 5 złotych (w latach 2005–2007, 2009 i 2011) oraz jeden srebrny, zdobyty w 2010 roku.

Chorąży reprezentacji Nowej Zelandii podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku. Podczas tych Igrzysk był faworytem w konkurencji męskich jedynek, jednak przed zawodami zmagał się z infekcją układu pokarmowego. Mimo dużej utraty masy ciała udało mu się awansować do finału, w którym ostatkiem sił zajął trzecie miejsce. Po przekroczeniu linii mety traci przytomność i jest przetransportowany do namiotu pomocy medycznej. Po uzyskaniu opieki medycznej był w stanie samodzielnie stanąć na podium^[4].

W 2008 otrzymał Nowozelandzki Order Zasługi V klasy^[5].

Drysdale jest członkiem West End Rowing Club w Avondale w Auckland (Nowa Zelandia) oraz Tideway Scullers w Londynie (Anglia).

Osiągnięcia

Mistrzostwa świata – Mediolan 2003 – czwórka bez sternika – 11. miejsce.
Igrzyska olimpijskie – Ateny 2004 – czwórka bez sternika – 5. miejsce.
Mistrzostwa świata – Gifu 2005 – jedynka – 1. miejsce.
Mistrzostwa świata – Eton 2006 – jedynka – 1. miejsce.
Mistrzostwa świata – Monachium 2007 – jedynka – 1. miejsce.
Igrzyska olimpijskie – Pekin 2008 – jedynka – 3. miejsce.
Mistrzostwa świata – Poznań 2009 – jedynka – 1. miejsce.
Mistrzostwa świata – Hamilton 2010 – jedynka – 2. miejsce.
Mistrzostwa świata – Bled 2011 – jedynka – 1. miejsce.
Igrzyska olimpijskie – Londyn 2012 – jedynka – 1. miejsce
Mistrzostwa świata – Amsterdam 2014 – jedynka – 2. miejsce
Mistrzostwa świata – Aiguebelette 2015 – jedynka – 2. miejsce
Igrzyska olimpijskie – Rio de Janeiro 2016 – jedynka – 1. miejsce

Przypisy

↑ ^a ^b Profil na stronie nowozelandzkiego Komitetu Olimpijskiego
↑ Mahé Drysdale Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)]. (ang.).
↑ Rowing: From numb to sensation. nzherald.co.nz. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)]., NZ Herald, 6 września 2005 r.
↑ Mahe DRYSDALE - Olympic Rowing | New Zealand, „International Olympic Committee”, 21 września 2017 [dostęp 2017-10-06] (ang.).
↑ New Year Honours List 2009 | Department of the Prime Minister and Cabinet (DPMC) [online], www.dpmc.govt.nz, 31 grudnia 2008 [dostęp 2024-11-19] (ang.).

Bibliografia

Mahé Drysdale na stronie FISA (ang.)

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona (ang.)

[zo-1] Profil na stronie nowozelandzkiego Komitetu Olimpijskiego

[2] Mahé Drysdale Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)]. (ang.).

[3] Rowing: From numb to sensation. nzherald.co.nz. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)]., NZ Herald, 6 września 2005 r.

[4] Mahe DRYSDALE - Olympic Rowing | New Zealand, „International Olympic Committee”, 21 września 2017 [dostęp 2017-10-06] (ang.).

[5] New Year Honours List 2009 | Department of the Prime Minister and Cabinet (DPMC) [online], www.dpmc.govt.nz, 31 grudnia 2008 [dostęp 2024-11-19] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]