Przejdź do zawartości

Mirosław Kropielnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Kropielnicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1965
Dębica

Zawód

aktor

Współmałżonek

Bożena Borowska

Lata aktywności

od 1988

Zespół artystyczny
Teatr Nowy w Poznaniu
Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Mirosław Kropielnicki (ur. 9 lipca 1965 w Dębicy) – polski aktor teatralny i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku ukończył studia na PWST we Wrocławiu. W 1988 roku pracował w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze, w latach 1988–1991 w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, a w latach 1991–1992 w Teatrze Polskim w Szczecinie. Obecnie zatrudniony w Teatrze Nowym w Poznaniu. W roku 2008 został nominowany przez miesięcznik „Teatr” za najlepszą rolę sezonu 2007/08, a w Poznaniu uhonorowany medalem Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego. W styczniu 2013 roku został odznaczony „odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Łódź – VI Ogólnopolski Przegląd Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych – wyróżnienie za rolę Jana w przedstawieniu „Panna JuliaAugusta Strindberga w reżyserii Igi Mayr, PWST Wrocław (1988)
  • Srebrna Maska – przyznawana przez Lożę Patronów Teatru Nowego (1994)
  • Łódź – II Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych – nagroda dla Najprzyjemniejszego Aktora za rolę Allana Felixa w przedstawieniu „Zagraj to jeszcze raz, Sam” Woody’ego Allena w Teatrze Nowym w Poznaniu – plebiscyt publiczności (1996)
  • Srebrna Maska – nagroda Loży Patronów Teatru Nowego – za cztery role w spektaklu „Maszyna do liczenia” Rice’a i trzy role w „Paradach” Jana Potockiego (1998)
  • Poznań – Medal Młodej Sztuki przyznawany przez „Głos Wielkopolski” w dziedzinie teatru, za efektowne role komediowe w przedstawieniach Teatru Nowego – „Parady”, „Zagraj to jeszcze raz, Sam” (1999)
  • Kalisz – XLIV KST – nagroda za rolę drugoplanową – za rolę Księcia Buckinghama w przedstawieniu „Król Ryszard IIIWilliama Shakespeare’a w T. Nowym im. Łomnickiego w Poznaniu (2004)
  • Edinburgh – Edinburgh Fringe Festival – nagroda Herald Angel „The Stage Award for Acting Excellence” (za doskonałość), za spektakl „Faust” w Teatrze Nowym im. T. Łomnickiego w Poznaniu (2005)
  • Srebrna Maska – nagroda Loży Patronów Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego za rolę Mefistofelesa w przedstawieniu „Faust” według Goethego (2005)

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Teatr Nowy w Poznaniu:

  • Piękna Lucynda
  • Mein Kampf
  • Czerwone nosy
  • Lot nad kukułczym gniazdem
  • Sługa dwóch panów
  • Kuglarze i wisielcy
  • Zagraj to jeszcze raz, Sam
  • Maszyna do liczenia
  • Parady
  • Pułapka
  • Androkles i lew
  • Sny
  • Iwona, księżniczka Burgunda
  • Wesele
  • Sędziowie
  • Czego nie widać
  • Król Ryszard III
  • Kolacja na cztery ręce
  • Namiętność
  • Faust
  • Życie jest snem
  • Przyjęcie dla głupca
  • Hamlet
  • Burza
  • Arka Noego. Nowy koniec Europy
  • Udając ofiarę
  • Lobotomobil
  • Mary Stuart
  • Bestia
  • Biały Szejk
  • Poper
  • Dyskretny urok burżuazji
  • Dziady

Teatr Polonia w Warszawie:

  • Romulus Wielki reż. Krzysztof Zanussi (2009)

Teatr Komedia we Wrocławiu:

  • Kolacja dla głupca reż. Paweł Okoński (2013)

Centrum Kultury Suchy Las:

  • Seks dla opornych reż. Bożena Borowska-Kropielnicka (2014)

Och-Teatr w Warszawie

  • Truciciel reż. Cezary Żak (2015)
  • Udając ofiarę reż. Krystyna Janda (2016)
  • Przedstawienie świąteczne w szpitalu Św. Andrzeja reż.Krystyna Janda (2016)
  • Nos reż. Janusz Wiśniewski (2016)
  • Dobry Wojak Szwejk idzie na wojnę reż. Andrzej Domalik (2017)
  • Pomoc Domowa reż. Krystyna Janda (2017)

Teatr Telewizji:

  • Tośka, reż. Andrzej Maleszka (1994)
  • Szkoła uczuć. Dzieje pewnego młodzieńca, reż. Krzysztof Zaleski (1996)
  • Dziady, reż. Radosław Rychcik (2014)
  • Damy i Huzary, reż. Krystyna Janda (2015)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. AJ: Teatr Nowy zainaugurował Rok Jubileuszowy. gloswielkopolski.pl, 7 stycznia 2013. [dostęp 2013-01-09].
  2. Sylwia Lechna, Wsłuchać się w siebie, „e-teatr.pl” [dostęp 2018-06-01].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]