Przejdź do zawartości

Nadziarno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nadziarno – część kruszywa po analizie sitowej (przesiewaniu) pozostająca na największym z sit[1], czyli część kruszywa o wielkości ziarn większej niż badana frakcja lub grupy frakcji[2]. Nadziarno występuje w produkcie górnym.

Dodatkowe możliwe przyczyny występowania nadziarna:

  1. zbyt duża warstwa materiału na sicie uniemożliwia przedostanie się ziarn przez otwór sita;
  2. zbyt duże nachylenie sita powoduje, że materiał zbyt szybko przemieszcza się po sicie i nie trafia do otworu;
  3. materiał wilgotny - ziarna drobne zlepiają się z grubymi;
  4. niedokładność procesu (koagulacja, oddziaływania elektrostatyczne cząstek materiału, niedokładne wymiary oczek itp.)[3];
  5. zbyt krótki czas przesiewania[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. norma PN-EN 13043:2004 "Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu"
  2. norma PN-B-06714-01:1989 "Kruszywa mineralne. Badania. Podział, terminologia"
  3. a b Por. też norma PN-ISO 2591-1:2000 "Analiza sitowa. Metody z zastosowaniem sit kontrolnych z tkaniny z drutu i z blachy perforowanej"

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]