Przejdź do zawartości

Ołeksandr Ponomariow (1918–1973)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeksandr Ponomariow
Олександр Пономарьов
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Semenowycz Ponomariow

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1918
Gorłówka

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 1973
Moskwa

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1933 Dynamo Gorłówka
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936 Wuhilnyky Gorłówka 0 (0)
1936 Stachanoweć Stalino 1 (1)
1936 Dzierżiniec-STZ Stalingrad 4 (3)
1936 Spartak Charków 2 (0)
1936–1940 Traktor Stalingrad 82 (54)
1941 Profsojuzy-1 Moskwa 9 (2)
1945–1950 Torpedo Moskwa 133 (74)
1951–1952 Szachtar Stalino 38 (19)
W sumie: 269 (153)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1953–1956 Szachtar Stalino
1957–1958 ZSRR U-18
1960–1961 Awanhard Charków
1962–1965 Dinamo Moskwa
1965–1968 Upon Pallo
1969–1970 Ararat Erywań
1971 ZSRR olimpijska
1972 ZSRR
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeksandr Semenowycz Ponomariow, ukr. Олександр Семенович Пономарьов, ros. Александр Семёнович Пономарёв, Aleksandr Siemionowicz Ponomariow (ur. 23 kwietnia 1918 w Gorłówce, w obwodzie donieckim, Ukraińska SRR, zm. 7 czerwca 1973 w Moskwie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek szkółki piłkarskiej Dynamo Gorłówka. W 1936 rozpoczął karierę piłkarską w Wuhilnykach Gorłówka, skąd został zaproszony do Stachanowca Stalino. W jedynym meczu strzelił jednego gola. W sierpniu 1936 przeszedł do klubu Dzierżiniec-STZ Stalingrad. W październiku 1936 został piłkarzem Spartaka Charków, jednak przez konflikt z głównym trenerem w 1937 powrócił do klubu ze Stalingradu, który zmienił nazwę na Traktor. W 1941 po reorganizacji klubów występował w drużynie Profsojuzy-1 Moskwa. Po zakończeniu II wojny światowej został piłkarzem Torpeda Moskwa, w którym pełnił funkcje kapitana drużyny[1]. Karierę piłkarską zakończył w klubie Szachtar Stalino.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W 1952 ukończył Trenerską Szkołę w Centralnym Instytucie Kultury Fizycznej w Moskwie. Pracował na stanowiskach głównego trenera klubów Szachtar Stalino, Awanhard Charków, Dinamo Moskwa, Upon Pallo i Ararat Erywań. W latach 1957–1958 prowadził juniorską reprezentację ZSRR. Od 1971 pracował z olimpijską reprezentacją ZSRR, która w 1972 wywalczyła brązowe medale w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Monachium. W 1972 również objął stanowisko głównego trenera narodowej reprezentacji ZSRR, która wywalczyła wicemistrzostwo Europy.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Александр Пономарев Александр Пономарев [online], www.peoples.ru [dostęp 2017-11-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]