Przejdź do zawartości

Orene Aiʻi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orene Aiʻi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1979
Apia

Wzrost

175 cm

Masa ciała

81 kg

Rugby union
Pozycja

łącznik młyna, łącznik ataku, skrzydłowy, obrońca

Kariera juniorska
Lata Zespół
Otahuhu College
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
Otahuhu RFC (klub)
1998–2005 Auckland (NPC)
1999 Hurricanes (Super 12) 2 (?)
2000–2001 Blues (Super 12)
2002 Crusaders (Super 12)
2003–2005 Blues (Super 12)
2005–2007 Toyota Verblitz
2007–2009 RC Toulonnais 31 (79)
2009–2012 Toyota Verblitz
2012 Kamo Rugby Club (klub) 3 (?)
2012 Blues (Super Rugby) 2 (0)
2012 Northland (NPC) 7 (7)
2013–2014 College Rifles RFC (klub)
2013 Auckland (NPC) 2 (3)
2015 Life West Gladiators
2016 San Francisco
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
1997  Nowa Zelandia U-18
1997–1998  Nowa Zelandia U-19
1998–2000  Nowa Zelandia U-21
1998  Samoa
1999–2005  Nowa Zelandia
2000  Nowa Zelandia A
Kariera trenerska
Lata Zespół
2014 College Rifles RFC
2014  Samoa U-20 (as.)

Orene Aiʻi (ur. 23 września 1979 w Apii) – nowozelandzki rugbysta pochodzenia samoańskiego, uniwersalny zawodnik formacji ataku, reprezentant Nowej Zelandii w rugby 7, pięciokrotny triumfator IRB Sevens World Series, srebrny medalista Pucharu Świata 2005, zwycięzca National Provincial Championship i Super 12.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1992 wziął udział w Roller Mills Rugby Tournament, prestiżowym turnieju dla uczniów szkół podstawowych[1]. Uczęszczał do Otahuhu College, z którym w 1997 roku zwyciężył w szkolnych rozgrywkach w Auckland, wybierany był także do regionalnych i krajowych zespołów w kategorii U-18[2][3], otrzymał również indywidualne wyróżnienie dla najlepszego szkolnego gracza regionu[4].

Na poziomie klubowym związany był z Otahuhu RFC, z którym w 2000 roku zdobył Gallaher Shield – trofeum w rozgrywkach Auckland Rugby Football Union[5][6][7][8][9][10]. W rozgrywkach National Provincial Championship zadebiutował w październiku 1998 roku dla Auckland w wygranym spotkaniu z Southland i był to jego jedyny występ w tym sezonie[11]. W regionalnym zespole pozostał do roku 2005, a tym okresie czterokrotnie triumfował on w National Provincial Championship[12] – w latach 1999[13], 2002, 2003[14] i 2005. Ai'i brał także udział w mistrzostwach kraju siódemek w 1999[15] i 2005[16].

W 1999 roku został ściągnięty za kontuzjowanych zawodników do występującego w rozgrywkach Super 12 zespołu Hurricanes, gdzie zaliczył dwa występy[17], sezon 2000 zaczął jednak jako zawodnik wyjściowej piętnastki Blues[18][19]. W 2002 roku związany był z Crusaders[20], po jednym sezonie powrócił jednak do Blues[21]. Pozostał w jego składzie do roku 2005, a największym sukcesem zespołu był triumf w rozgrywkach Super 12 w sezonie 2003[22][23]. Pomimo niewielkiej postury, lecz obdarzony szybkością i dobrym czytaniem gry, we wszystkich tych zespołach był wykorzystywany na różnych pozycjach – łącznika młyna, łącznika ataku, skrzydłowego czy obrońcy[17][24].

Przeniósł się następnie do Japonii, gdzie przez dwa sezony występował w zespole Toyota Verblitz[25][26], w pierwszym z nich plasując się w czołówce zdobywców przyłożeń[27]. Kolejne dwa lata spędził we francuskim RC Toulonnais, gdzie grali wówczas Jerry Collins i Tana Umaga[17][28], a w sezonie 2007/2008 awansował z zespołem do Top 14 zostając jednocześnie najlepszym zawodnikiem Pro D2[29][30]. Ponownie, tym razem na trzy lata, związał się z Toyota Verblitz[31][32][33][34], w sezonie 2010/2011 będąc ze 178 punktami najskuteczniejszym zawodnikiem ligi[35][36].

Powróciwszy do Nowej Zelandii zagrał w 2012 roku trzy spotkania dla lokalnego klubu Kamo Rugby Club[37][38][39][40] i niespodziewanie wskutek kontuzji Garetha Anscombe'a i Michaela Hobbsa otrzymał szansę gry dla Blues[41][42][17]. Jego dwa mecze w tym sezonie podniosły bilans występów dla tej franszyzy do 32, w których zdobył 69 punktów[43]. Drużyna Auckland nie skorzystała z jego usług, toteż Ai'i w ITM Cup 2012 reprezentował region Northland[11][44]. Rok później znalazł się jednak w składzie Auckland na ITM Cup 2013[45][11][46][47], z zespołem rugby 7 występował natomiast w New Zealand National Rugby Sevens Tournament edycji 2013[48] i 2014[49], w Singapurze[50][51] oraz na londyńskim turnieju World Club Sevens[52][53], w którym dotarł do finału[54]. W latach 2013–2014 na poziomie klubowym grał dla College Rifles RFC[17][55][56][57], zaś w kolejnych w USA w zespołach Life West Gladiators[58][59] i San Francisco[60].

W rozmaitych turniejach reprezentował też zespoły: nigeryjski Racing Club of Lagos[61], malezyjski Sabah Eagles[62][63] czy zaproszeniowy Asia Pacific Barbarians[64].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Ai'i reprezentował Nową Zelandię w kategoriach juniorskich – U-18 w 1997 roku, U-19 w latach 1997–1998 oraz w U-21[17]. Z tą ostatnią występował w latach 1998–2000 w mistrzostwach świata, triumfując w edycji 2000[65][66][67].

Z reprezentacją Samoa wystąpił w turnieju rugby 7 na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1998[17][68], jednak już w następnym roku w Hong Kong Sevens grał w nowozelandzkiej kadrze[68]. Reprezentacyjną karierę zakończył w 2005 roku, a na swoim koncie zapisał pięć triumfów w klasyfikacji generalnej IRB Sevens World Series[67][69][70][71][72] i 656 punktów w tych rozgrywkach[73]. Był też w składzie na rozegrany w Hongkongu Puchar Świata 2005[74], na którym Nowozelandczycy zajęli drugą pozycję[75], cztery lata wcześniej nie wziął jednak udziału w tym turnieju[76][77].

Otrzymał wyróżnienia dla najlepszego zawodnika Dubai Sevens 1999[78], South Africa Sevens 2001[79], Nowej Zelandii w 1999 roku[80] oraz na świecie w roku 2005[81].

Z Nową Zelandią A udał się w roku 2000 na tournée do Europy[67][82][83], jednak nigdy nie zagrał dla All Blacks. W 2013 roku wystąpił natomiast w barwach Classic All Blacks w meczu z Fidżi[84][85].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W roku 2014 był grającym trenerem w klubie College Rifles RFC[86], trenował także zespoły rugby siedmioosobowego[87]. Był także asystentem szkoleniowca samoańskiej reprezentacji U-20 podczas Mistrzostw Świata Juniorów 2014[88].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Previous Team Lists. rollermillsrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-03)]. (ang.).
  2. ↑ From Oblivion To The Mountain Top: 1997 Otahuhu College First XV. blog.skysport.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-02)]. (ang.).
  3. ↑ 1A Auckland Finals. blog.skysport.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-02)]. (ang.).
  4. ↑ Following in Jonah's footsteps. natlib.govt.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  5. ↑ Otahuhu should break drought. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-23)]. (ang.).
  6. ↑ Dowd and Innes omitted from Auckland NPC training squad. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  7. ↑ Pat Lamb's first Auckland team. groups.google.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  8. ↑ Pakuranga enjoys perfect run. times.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  9. ↑ Otahuhu Rugby Club. rugbynews.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)]. (ang.).
  10. ↑ Auckland's Gallaher Shield final lives up to expectation. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)]. (ang.).
  11. ↑ a b c Ai'i the elder statesman. odt.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-07)]. (ang.).
  12. ↑ NPC finals from the beginning. rugby365.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-27)]. (ang.).
  13. ↑ Auckland and Wellington ready for battle. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  14. ↑ Auckland win final as Cullen departs on losing side. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)]. (ang.).
  15. ↑ North Harbour take sevens title. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  16. ↑ NATIONAL SEVENS. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  17. ↑ a b c d e f g Orene Ai’i. hurricanes.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  18. ↑ ALL BLACKS STAR PLEDGES DUBAI 7S RETURN. dubairugby7s.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  19. ↑ Promising Ai'i likely Blues pick. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  20. ↑ Ai'i flair captures Crusaders coach. iol.co.za. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  21. ↑ Crusaders make four changes to line-up. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  22. ↑ Blues claim Super 12 crown. news.bbc.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  23. ↑ Super Rugby Finals down the years. rugby365.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-03)]. (ang.).
  24. ↑ Ai'i switches to halfback for career. allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  25. ↑ 2005-06. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)]. (jap.).
  26. ↑ 2006-07. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)]. (jap.).
  27. ↑ 2005-06. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-06)]. (jap.).
  28. ↑ Another All Black heads to Europe. iol.co.za. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)]. (ang.).
  29. ↑ Fiche de Orene AI'I. rctoulon.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)]. (fr.).
  30. ↑ Kelleher meilleur joueur 2008. lefigaro.fr. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-01)]. (ang.).
  31. ↑ 2009-10. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)]. (jap.).
  32. ↑ 2010-11. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)]. (jap.).
  33. ↑ 2011-12. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)]. (jap.).
  34. ↑ RUGBY IN JAPAN NEWSLETTER Volume 9, No.47. rugby-international.blogspot.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (ang.).
  35. ↑ 2010-11. archive.top-league.jp. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-27)]. (jap.).
  36. ↑ RUGBY IN JAPAN NEWSLETTER Volume 10, No.5. rugby-international.blogspot.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)]. (ang.).
  37. ↑ Kamo Rugby Club 125th jubilee. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  38. ↑ Ai'i magic remains. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  39. ↑ Kamo lose ball and chance to win game. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  40. ↑ Ai'i hints at coaching future. allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  41. ↑ Orene Ai'i answers call for injury-stricken Blues. stuff.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-23)]. (ang.).
  42. ↑ Orene Aii joins Blues squad as injury cover. theblues.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-12)]. (ang.).
  43. ↑ Orene Ai'i – Blues Profile. theblues.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-18)]. (ang.).
  44. ↑ ITM Cup squad announced. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  45. ↑ 32-man wider training squad named. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-06)]. (ang.).
  46. ↑ Ai'i to start for Auckland against Waikato. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  47. ↑ Five straight wins for Auckland. planetrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  48. ↑ Teams named for National Sevens. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-07)]. (ang.).
  49. ↑ Feeney names squad for National Sevens. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)]. (ang.).
  50. ↑ SCC Rugby Sevens to feature stars such as Orene Ai'i and Rene Ranger. straitstimes.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-15)]. (ang.).
  51. ↑ Ex-7s Player of the Year Ai'i says aye to SCC event. news.asiaone.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  52. ↑ Auckland name Ai'i for club sevens champ. 3news.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-05)]. (ang.).
  53. ↑ Sevens. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)]. (ang.).
  54. ↑ ACT Brumbies beat Auckland to lift inaugural World Club 7s title at Twickenham. worldclub7srugby.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (ang.).
  55. ↑ Newsletter - 11th September. collegerifles.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  56. ↑ Classy College Rifles get job done. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)]. (ang.).
  57. ↑ National club rugby wrap. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  58. ↑ Life West win big in Sac. lifewestrugby.com. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  59. ↑ Life West, Tempe Advance in Postseason. lifewestrugby.com. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  60. ↑ Orene Ai'i Joins List Of PRO Rugby Signings. thisisamericanrugby.com. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  61. ↑ Ai'i still has what it takes to play for New Zealand. thenational.ae. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-01)]. (ang.).
  62. ↑ Lucky Sabah Eagles settle for third spot. newsabahtimes.com.my. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).
  63. ↑ Eagles banking on Orene. newsabahtimes.com.my. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).
  64. ↑ Smit's Saracens lose nail-biter. sport24.co.za. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  65. ↑ Adversarios con buenas referencias. lanacion.com.ar. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (hiszp.).
  66. ↑ Mauger at helm of U-21 rugby team. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-08)]. (ang.).
  67. ↑ a b c NEW ZEALAND RUGBY FOOTBALL UNION ANNUAL REPORT 2000. allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  68. ↑ a b Hart transplant scheduled. backend.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  69. ↑ NEW ZEALAND RUGBY UNION ANNUAL REPORT 2002. files.allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  70. ↑ NEW ZEALAND RUGBY UNION ANNUAL REPORT 2003. files.allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  71. ↑ NEW ZEALAND RUGBY UNION ANNUAL REPORT 2004. files.allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  72. ↑ NEW ZEALAND RUGBY UNION ANNUAL REPORT 2005. files.allblacks.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  73. ↑ BEST PERFORMERS - ALL-TIME. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  74. ↑ NZ RWC Sevens team named. allblacks.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  75. ↑ Fiji seize World Cup sevens title. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-15)]. (ang.).
  76. ↑ Lomu back for sevens cup bid. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  77. ↑ Lomu in squad for World Cup sevens. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  78. ↑ RETROSPECT. dubairugby7s.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  79. ↑ Oreni Ai'i the champions' champion at the World Series. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  80. ↑ Wisdom from Pinetree. backend.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  81. ↑ Daniel Carter is IRB Player of the Year. awards.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
  82. ↑ Taylor to lead strong New Zealand A. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  83. ↑ New Zealand A thrash Romania in Bucharest. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  84. ↑ Marshall leads Classic All Blacks. fbc.com.fj. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-13)]. (ang.).
  85. ↑ Fiji beat Classic All Blacks. fijilive.com. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-01)]. (ang.).
  86. ↑ 2014 Coaches and Managers Contact Details. collegerifles.co.nz. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)]. (ang.).
  87. ↑ American team Stars Rugby announce squads for Central Coast Sevens including Orene Ai'i on the coaching team. ur7s.com. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
  88. ↑ Team: Samoa. irb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-02)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Orene_Aiʻi&oldid=65188105”