Paolo dal Pozzo Toscanelli
Paolo dal Pozzo Toscanelli, portret wykonany około 1901–1907 przez Hansa Ferdinanda Helmolta | |
Data i miejsce urodzenia |
1397 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 maja 1482 |
Zawód, zajęcie |
matematyk, astronom, kosmograf |
Paolo dal Pozzo Toscanelli (ur. w 1397 we Florencji, zm. 10 maja 1482 tamże[1]) – włoski uczony: matematyk, astronom, kosmograf, geograf, kartograf, lekarz[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był drugim synem Dominica Toscanelliego i Biagii Mei. Domenico Toscanelli był lekarzem, zapewnił rodzinie dobrobyt[3]. Toscanelli rozpoczął swoje studia matematyczne pod okiem Giovanniego dell’Abacco[1]. W latach 1417–1424 studiował medycynę, matematykę i filozofię w w Padwie[1][3]. Podczas studiów nawiązał kontakt z Mikołajem z Kuzy, z którym się zaprzyjaźnił. Toscanelli ukończył studia z tytułem doktora medycyny[1].
Po studiach Toscanelli powrócił do Florencji, gdzie prowadził swoje badania i obserwacje, i pozostał tam już do końca swojego życia, z wyjątkiem krótkich wypraw do Toskanii i krótkiego pobytu w Todi i w Rzymie[1]. We Florencji przyjaźnił się m.in. z Filippo Brunelleschim i Leonem Battistą Alberti[4]. Współcześni mu uważali go za jednego z największych matematyków tamtych czasów[1]. Regiomontanus porównał Toscanellego do Archimedesa. Wiedzę matematyczną Toscanella doceniał również Mikołaj z Kuzy[4]. Alberti dedykował na jego cześć Intercoenales (pol. Dysputy przy stole)[5][6].
Znał grecki, posiadał kolekcję rękopisów greckich i łacińskich[3]. Toscanelli zmarł we Florencji 10 maja 1482 roku w wieku 85 lat[1].
Praca naukowa
[edytuj | edytuj kod]Toscanelli zajmował się wieloma dziedzinami nauki[1]. Jego wkład w naukę i kulturę jest jednak trudny do oszacowania, gdyż nie zachowały się księgi jego autorstwa oraz większość listów oraz nie ma budynków zbudowanych według jego projektu. Większość zachowanych notatek jest poświęconych matematyce i astronomii[4]. Toscanelli obliczył, że droga na wschód z Europy do Azji wynosi 2/3 długości Ziemi, tj. 230 stopni długości geograficznej, więc droga zachodnia musi się równać długości 130 stopni. W 1456 roku obserwował kometę Halleya[1]. Według jednej z hipotez Toscanelli miał zainspirował Krzysztofa Kolumba do wyprawy, która miała odkryć nową drogę do Azji[1]. Zachowała się korespondencja, którą mieli prowadzić Toscanelli z Kolumbem z 1474 roku, jednak autentyczność listów stanowi przedmiot sporów[1][2]. Toscanelli miał również wcześniej utrzymywać kontakt z królem Portugalii Alfonsem V Afrykańczykiem, gdzie miał zachęcić króla do podjęcia wyprawy do Chin, jednak korespondencja ta również jest podawana w wątpliwość[4][7].
Około 1468 roku w katedrze Santa Maria del Fiore we Florencji Toscanelli skonstruował gnomon, umieszczony w kopule nad środkiem lewej nawy na wysokości 277 stóp. Za pomocą zegara można było obliczyć południe słoneczne z dokładnością do połowy sekundy, pozwalał on także na obliczenie z dużą precyzją wysokości słońca podczas przesileń. Gnomon został później rozbudowany przez kardynała Franciszka Ximenesa[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Friedrich Streicher , Paolo dal Pozzo Toscanelli – The Catholic Encyclopedia [online] (ang.).
- ↑ a b Toscanelli Paolo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-20] .
- ↑ a b c Toscanelli dal Pozzo, Paolo [online], link.springer.com [dostęp 2024-11-20] (ang.).
- ↑ a b c d Paolo Toscanelli [online], lindahall.org, 10 maja 2018 [dostęp 2024-11-20] (ang.).
- ↑ Elwira Buszewicz , „Wielkie podobieństwo do Jowisza”. Człowiek uniwersalny w literaturze renesansu, „Pomocnik Historyczny. Leonardo da Vinci 1452–1519. Człowiek renesansu i jego epoka”, 3, 2019, s. 66 .
- ↑ Charles Nicholl , Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni, Warszawa: WAB, 2006, s. 85 .
- ↑ Jędrzej Greń , Spotkanie Japonii z Europejczykami – od otwarcia się na świat do wprowadzenia izolacji (1543–1640), [w:] Katarzyna Górak-Sosnowska, Joanna Jurewicz (red.), Kulturowe uwarunkowania rozwoju w Azji i Afryce, Kurowice koło Łodzi: Ibidem, 2010, s. 13-14, ISBN 978-83-62331-02-4 .
- ISNI: 0000000083605259
- VIAF: 9189149198313874940005
- ULAN: 500327105
- LCCN: nr93019187
- GND: 119163586
- BnF: 12455406j
- SUDOC: 067032729
- SBN: UFIV069045
- NLA: 35553572
- NKC: ola2002161388
- BNE: XX1480776
- NTA: 203658450
- BIBSYS: 6041111
- CiNii: DA10430629
- PLWABN: 9813606435305606
- NUKAT: n2014096539
- J9U: 987007300902605171
- PTBNP: 210267