Przejdź do zawartości

Pseudomonas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudomonas
Ilustracja
Pseudomonas aeruginosa pod elektronowym mikroskopem skaningowym, obraz kolorowany
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

proteobakterie

Klasa

Gammaproteobacteria

Rząd

Pseudomonadales

Rodzina

Pseudomonadaceae

Rodzaj

Pseudomonas

Nazwa systematyczna
Pseudomonas
Migula 1894

Pseudomonasrodzaj gramujemnych, biegunowo urzęsionych bakterii przyjmujących kształt prostych lub nieznacznie wygiętych pałeczek[1][2].

Oddychają tlenowo, używając tlenu jako ostatecznego akceptora elektronów; niektóre również oddychają beztlenowo, przeprowadzając denitryfikację. Są katalazododatnie, chemoorganotroficzne, nie tworzą endospor. Potrafią rozkładać wiele węglowodorów, związków aromatycznych i ich pochodnych, które stanowią zanieczyszczenie środowiska[1][2], przez co mogą znajdować zastosowanie w bioremediacji. Większość heksoz rozkładają w szlaku Entnera-Doudoroffa[2].

Są szeroko rozpowszechnione w naturze[2]. Występują w glebie, wodzie, ściekach i w powietrzu. Zwykle zasiedlają nowe miejsca jako pierwsze, jeśli zawiera ono sole mineralne i cukry lub kwasy organiczne[1]. Niektóre biorą udział w psuciu żywności[3]. Mogą wytwarzać charakterystyczne barwniki rozpuszczalne w wodzie, np. błękitnozieloną piocyjaninę oraz żółtozielone fluoryzujące pigmenty, które mogą pełnić rolę sideroforów[1]. Należy do nich piowerdyna produkowana m.in. przez Pseudomonas fluorescens[4]

Niektóre mogą wykazywać patogenność wobec ludzi (Pseudomonas aeruginosa), zwierząt i roślin (Pseudomonas syringae). Bakterie z rodzaju Pseudomonas są częstymi patogenami oportunistycznymi. Są oporne na wiele antybiotyków i środków przeciwbakteryjnych[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Hans G. Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 136–137. ISBN 83-01-13999-4.
  2. a b c d e Norberto J. Palleroni: Pseudomonas. W: Bergey's Manual of Systematic Bacteriology, Volume Two, The Proteobacteria. George M. Garrity (red.), Don J. Brenner, Noel R. Krieg, James T. Staley. John Wiley & Sons, Inc., 2009, s. 323–354.
  3. M. Gennari, F. Dragotto, F.. A study of the incidence of different fluorescent Pseudomonas species and biovars in the microflora of fresh and spoiled meat and fish, raw milk, cheese, soil and water. „The Journal of applied bacteriology”. 72 (4), s. 281–288, Apr 1992. DOI: 10.1111/j.1365-2672.1992.tb01836.x. PMID: 1517169. 
  4. P. Trapet, L. Avoscan, A. Klinguer, S. Pateyron, S. Citerne, C. Chervin, S. Mazurier, P. Lemanceau, D. Wendehenne, A. Besson-Bard. The Pseudomonas fluorescens Siderophore Pyoverdine Weakens Arabidopsis thaliana Defense in Favor of Growth in Iron-Deficient Conditions. „Plant physiology”. 171 (1), s. 675–693, 2016. DOI: 10.1104/pp.15.01537. PMID: 26956666.