Przejdź do zawartości

Rabe (powiat leski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rabe
wieś
Ilustracja
Wiata w Studenckiej Bazie Namiotowej (stara wesja)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leski

Gmina

Baligród

Liczba ludności (2011)

3[2][3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-606[4]

Tablice rejestracyjne

RLS

SIMC

0344509[5]

Położenie na mapie gminy Baligród
Mapa konturowa gminy Baligród, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Rabe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Rabe”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Rabe”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rabe”
Ziemia49°17′33″N 22°13′26″E/49,292500 22,223889[1]

Rabe (Rabe ad Baligród[potrzebny przypis]; w latach 1977[6]1983[7] Karolów) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród[5][8].

Wieś prawa wołoskiego w latach 1551-1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[9]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Duszatyn, Rabe i Mików na mapie z roku 1937

Dziedzicem Rabego był Jacek Fredro, ojciec Aleksandra Fredry. W 1848 w wyniku uwłaszczenia chłopów właścicielami ziemi i budynków we wsi zostali rolnicy mieszkający w Rabe. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Rabe był Henryk Fredro[10].

W 1945 r. upowcy spalili tu żywcem 20 Ukraińców w tym kobiety i dzieci „za nieposłuszeństwo” i współpracę z Polakami[11]. Wieś została kompletnie spalona przez UPA w październiku 1946[12]. W 1974 uzyskała status uzdrowiska ze względu na występujące tu unikatowe źródła mineralne ze śladami arsenu (np. wody Anna i Ignacy).

Wieś nazwana Karolów – w latach 1977–1983 (zmiana nastąpiła w 30. rocznicę śmierci gen. Karola Świerczewskiego[13][14], a potem została przywrócona nazwa Rabe[15].

W górnej części wsi, pod przełęczą Żebrak znajduje się czynna sezonowo od 1982 r. Studencka Baza Namiotowa Rabe prowadzona przez SKP Czwórka (SGGW).

Na wypale węgla drzewnego na terenie wsi Rabe rozgrywa się akcja filmu dokumentalnego Wypalony z 2007 roku.


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  • Rabe – inne miejscowości o tej nazwie
  • Hłomcza – wieś na Pogórzu Dynowskim, także przemianowana w 1977 w hołdzie. gen. Karolowi Świerczewskiemu na Świerczewo

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 113586
  2. Wieś Rabe w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-17].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1053 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 8 marca 1977 r. w sprawie zmiany nazw niektórych miejscowości w województwie krośnieńskim (M.P. z 1977 r. nr 6, poz. 44)
  7. Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 9 marca 1983 r. w sprawie ustalenia i zmiany nazw miejscowości w niektórych województwach (M.P. z 1983 r. nr 10, poz. 57)
  8. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  9. Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
  10. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 177.
  11. Zdzisław Konieczny (redakcja), "Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na ludności cywilnej w południowo-wschodniej Polsce (1942-1947)", Polski Związek Wschodni, Przemyśl 2001
  12. Artur Bata, „Bieszczady w ogniu”, Rzeszów 1987 str. 152–153
  13. Obchody 30 rocznicy śmierci gen. Karola Świerczewskiego. „Nowiny”, s. 1, Nr 69 z 26-27 marca 1977. 
  14. Uroczystości ku czci Generała Waltera. „Nowiny”, s. 2, Nr 70 z 28 marca 1977. 
  15. co nie przeszkadza jednak przedsiębiorstwu PKS stosować nazwy Karolów nadal jako nazwy przystanku (dane z 2004 r.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]