Rezerwat przyrody Chomontowszczyzna
53°10′16″N 23°37′00″E/53,171111 23,616667| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1999-08-31 |
| Akt prawny |
Dz. Urz. Województwa Podlaskiego z 1999 r. Nr 26, poz. 411[1] |
| Powierzchnia |
234,42 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Gródek  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białostockiego  | |
| 53°10′16″N 23°37′00″E/53,171111 23,616667
| |
Rezerwat przyrody Chomontowszczyzna – rezerwat przyrody położony we wschodniej części województwa podlaskiego, na terenie gminy Gródek, w powiecie białostockim. Leży w granicach Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej[2]. Celem ochrony przyrody w rezerwacie jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu Puszczy Knyszyńskiej odznaczającego się wysokim stopniem naturalności, stanowiącym ostoję wolno żyjącego stada żubrów[1].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Rezerwat przyrody Chomontowszczyzna utworzony został 31 sierpnia 1999 na mocy zarządzenia Wojewody Podlaskiego z dnia 10 sierpnia 1999. Rezerwat znajduje się na gruntach będących własnością Skarbu Państwa, administrowanych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku, Nadleśnictwo Waliły[1]. Rezerwat położony na terenie leśnictwa Radunin[3].
Stworzony dla ochrony fragmentu Puszczy Knyszyńskiej odznaczającego się wysokim stopniem naturalności, stanowiącym ostoję wolnożyjącego stada żubrów[3]. Realizowana jest tu także ochrona łąk śródleśnych oraz dolin strumieni porośniętych lasami łęgowymi, olsami i wilgotnymi grądami, z licznymi gatunkami roślin chronionych i rzadkich[4].
Na obszarze rezerwatu wyróżniono osiem siedliskowych typów lasu, spośród których dominują siedliska lasu mieszanego bagiennego – 64,6%. Znaczny jest udział siedlisk lasu świeżego – 13,0% powierzchni i lasu wilgotnego – 12,3%. Pozostałe siedliska nie przekraczają 3% powierzchni i są to: bór mieszany świeży, bór mieszany wilgotny, las mieszany świeży, las mieszany wilgotny i ols. Dominującymi gatunkami w drzewostanach są brzoza brodawkowata i brzoza omszona, świerk pospolity, olsza czarna oraz sosna z domieszkami klonu, lipy, dębu, grabu, wiązu, jesionu, wierzby iwy i modrzewia. W rezerwacie dominują dobrze zachowane leśne zbiorowiska roślinne. Występują tu także ciekawe zbiorowiska łąk śródleśnych[3][4].
Obszar ten odznacza się bogactwem florystycznym oraz licznymi gatunkami roślin chronionych i rzadkich. Flora rezerwatu liczy ponad 250 gatunków roślin naczyniowych. Podczas prac nad planem ochrony rezerwatu w 2004, stwierdzono tu występowanie 220 gatunków roślin, w tym 12 gatunków drzew, 12 gatunków krzewów, 153 gatunków ziół, 15 gatunków skrzypów, widłaków i paprotników oraz 28 gatunków mszaków. Z rzadkich w północno-wschodniej Polsce gatunków chronionych, występuje podkolan biały, listera jajowata, listera sercowata, kukułka plamista, kukułka szerokolistna, kruszczyk błotny, kruszczyk szerokolistny, wielosił błękitny oraz wroniec widlasty[3][4]. Na terenie rezerwatu, w uroczysku Piereciosy rozegrała się 29 kwietnia 1863 r. największa bitwa na obszarze Puszczy Knyszyńskiej w okresie Powstania Styczniowego.[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Rezerwat przyrody Chomontowszczyzna. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-04-22].
- ↑ Rezerwaty przyrody leżące w granicach Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej. [w:] Strona Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej [on-line]. [dostęp 2019-02-18].
- ↑ a b c d Rezerwaty przyrody - Nadleśnictwo Waliły - Lasy Państwowe [online], walily.bialystok.lasy.gov.pl [dostęp 2018-03-24] (pol.).
- ↑ a b c Półtorak i Majer 2010 ↓, s. 46.
- ↑ Odkrywano powstańcze tajemnice uroczyska Piereciosy [online], Lasy Państwowe [dostęp 2024-05-13] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Półtorak, Adam Majer: Prognoza oddziaływania na środowisko. Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Waliły. Białystok: Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, 2010.
- Zmiany stosunków wodnych i użytkowania terenu w Niecce Gródecko-Michałowskiej