Przejdź do zawartości

Rolf Johansson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rolf Johansson
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1944[1]
Sztokholm

Dorobek medalowy
Letnie igrzyska paraolimpijskie
brąz Heidelberg 1972 lekkoatletyka – 100 m na wózkach 4
brąz Toronto 1976 lekkoatletyka – slalom 5
srebro Toronto 1976 lekkoatletyka – sztafeta 4x60 2–5
złoto Toronto 1976 lekkoatletyka – 100 m na wózkach 5
srebro Arnhem 1980 lekkoatletyka – 100 m na wózkach 4
brąz Nowy Jork 1984 koszykówka na wózkach
srebro Nowy Jork 1984 lekkoatletyka – slalom 4
srebro Seul 1988 lekkoatletyka – slalom 4
Zimowe igrzyska paraolimpijskie
brąz Geilo 1980 łyżwiarstwo szybkie na siedząco – 100 m II
brąz Geilo 1980 łyżwiarstwo szybkie na siedząco – 500 m II
złoto Lillehammer 1994 hokej na lodzie na siedząco
brąz Nagano 1998 hokej na lodzie na siedząco
brąz Turyn 2006 curling na wózkach

Rolf Johansson (ur. 21 lipca 1944 w Sztokholmie) – szwedzki niepełnosprawny sportowiec, wielokrotny medalista letnich i zimowych igrzysk paraolimpijskich. Łącznie wystąpił na 11 igrzyskach dla niepełnosprawnych zdobywając 13 medali, w tym dwa złote. Rywalizował w lekkoatletyce, koszykówce, hokeju, łyżwiarstwie szybkim i curlingu.

Uprawianie sportu zaczął w wieku 15 lat od siatkówki na siedząco (grał w szwedzkiej pierwszej lidze) i koszykówki[2].

Curling

[edytuj | edytuj kod]

Johansson w curling gra od 2001[1], reprezentuje Södertälje Curlingklubb. Pełnił funkcję rezerwowego na Mistrzostwach Świata 2004, podczas których Szwedzi zajęli 7. miejsce[3]. Rok później zagrywał w zespole Jalle Jungnella 3. i 4. kamienie. Szwedzka ekipa wygrała Round Robin w swojej grupie przegrywając tylko jedno spotkanie – 2:10 przeciwko Korei Południowej (Kim Hak-sung). W półfinale drużyna uległa 1:7 Duńczykom (Kenneth Ørbæk) i ostatecznie zajęła 4. miejsce, przegrywając mecz o brąz ze Szwajcarią (Urs Bucher) 0:10[4].

W 2006 Johansson reprezentował Szwecję na Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich w Turynie. Do turnieju został zgłoszony na drugiej pozycji; zagrał jedynie w czterech meczach fazy grupowej – w dalszej rywalizacji zastąpił go Bernt Sjöberg. Szwedzi zdobyli brązowe medale, wygrywając 10:2 ostatni mecz przeciwko Norwegii (Geir Arne Skogstad)[5].

Drużyna

[edytuj | edytuj kod]
Czwarty/-a Trzeci/-a Drugi/-a Otwierający/-a
2004/2006 Jalle Jungnell Glenn Ikonen Rolf Johansson Anette Wilhelm

Hokej na siedząco

[edytuj | edytuj kod]

Rolf Johansson jest jednym z pionierów tej dyscypliny sportu – to dzięki niemu dotarła ona do Kanady[a][6]. Hokej na wózkach zadebiutował jako dyscyplina medalowa na Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich 1994. Szwedzi dotarli do finału, w którym pokonali 1:0 Norwegię[7]. W Nagano 1998 obrońcy tytułów ulegli w meczu półfinałowym 1:2 Kanadzie, uplasowali się jednak na najniższym stopniu podium zwyciężając 10:1 nad Estonią[6][8].

Lekkoatletyka

[edytuj | edytuj kod]

Lekkoatletyka była główną konkurencją Rolfa Johanssona; podczas pięciu igrzysk paraolimpijskich odnotował 15 startów. Jego koronnym dystansem było 100 metrów oraz slalom. W latach 1971–1984 siedmiokrotnie poprawiał rekord świata na dystansie stu metrów[2]. Startował przeważnie w wyścigach na wózkach; raz uczestniczył w konkursie rzutu oszczepem (1972, 45. miejsce[9]).

W 1972 zdobył brązowy medal w wyścigu na 100 metrów[10]. W następnym występie zdobył, z czasem 19,8 sekundy, tytuł mistrzowski i ustanowił rekord świata[11]. Podczas zawodów w 1976 zajął również 3. miejsce w slalomie oraz 2. w sztafecie 4×60 m[10]. W Igrzyskach Paraolimpijskich 1980, w wyścigu na 100 m lepszy był tylko B. Parks[12]. W latach 1984 i 1988 zdobywał srebrne medale w slalomie[10].

24 razy startował w Maratonie Sztokholmskim; trzykrotnie był drugi na mecie[13].

Łyżwiarstwo szybkie na siedząco

[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie na zimowych igrzyskach paraolimpijskich brał udział w rywalizacji łyżwiarzy szybkich. Rywalizował na wszystkich możliwych dystansach grupy II. W 1980 z czasami 16:36[14] i 1:26:46[15] wywalczył brązowe medale na 100 i 500 metrów; na dystansie 1 500 m uplasował się na 4. miejscu[16].

Cztery lata później nie udało się mu stanąć na podium; najwyższą, 4. pozycję zajął z czasem 16:30 w biegu na 100 metrów[17]. W pozostałych startach na 500, 1 000 i 1 500 odnotował gorsze wyniki.

Koszykówka na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Johansson reprezentował Szwecję na igrzyskach paraolimpijskich pięć razy z rzędu, od 1972 do 1988. W 1972 Szwedzi zajęli 3. miejsce w grupie A[18]. Po czterech latach dotarli do ćwierćfinału, w którym ulegli 40:61 Francuzom[19]. W 1980 dotarli do drugiej rundy rozgrywek[20]. Podczas kolejnego występu w 1984 zespół Trzech Koron wygrał rywalizację grupy D, w ćwierćfinale pokonał Meksyk 77:59, uległ jednak Francji w meczu półfinałowym dwoma punktami (62:64). Szwedzi z turnieju w Nowym Jorku wrócili z brązowymi medalami – w meczu o 3. miejsce pokonali gospodarzy 82:80[21]. Uczestnictwo w 1988 ekipa szwedzka zakończyła w ćwierćfinałach[22].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W roku 1979 r. Rolf Johansson przekazał skonstruowane przez siebie sanki dyrektorowi Olimpiady w Toronto z 1976 r. mając nadzieję, że dyscyplina zostanie włączona do programu Igrzysk. Do jej wprowadzenia jako sportu pokazowego doszło dopiero w 1994 roku, na Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich w Lillehammer (Norwegia).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Profil Rolfa Johanssona w bazie curlit.com
  2. ↑ a b Svenska Handikappidrottsförbundet och Sveriges Paralympiska Kommitté: Rolf Johansson. [dostęp 2012-09-22]. (szw.).
  3. ↑ MŚW 2004 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  4. ↑ MŚW 2005 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  5. ↑ ZIP 2006 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  6. ↑ a b Hockey Canada: Sledge hockey history. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
  7. ↑ 1994 PWG – Ice Sledge Hockey. [dostęp 2012-09-22].
  8. ↑ 1998 PWG – Ice Sledge Hockey. [dostęp 2012-09-22].
  9. ↑ 1976 PG – Men's Precision Javelin 1C-5. [dostęp 2012-09-22].
  10. ↑ a b c Wyniki w bazie paralympic.org. [dostęp 2012-09-22].
  11. ↑ 1976 PG – Men's 100 m 5. [dostęp 2012-09-22].
  12. ↑ 1980 PG – Men's 100 m 4. [dostęp 2012-09-22].
  13. ↑ Rolf Johansson – Stockholm Marathon. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
  14. ↑ 1980 PWG – Ice Sledge Speed Racing – Men's 100 m II. [dostęp 2012-09-22].
  15. ↑ 1980 PWG – Ice Sledge Speed Racing – Men's 500 m II. [dostęp 2012-09-22].
  16. ↑ 1980 PWG – Ice Sledge Speed Racing – Men's 1,500 m II. [dostęp 2012-09-22].
  17. ↑ 1984 PWG – Ice Sledge Speed Racing – Men's 100 m Gr II. [dostęp 2012-09-22].
  18. ↑ 1972 PG – Wheelchair Basketball. [dostęp 2012-09-22].
  19. ↑ 1976 PG – Wheelchair Basketball. [dostęp 2012-09-22].
  20. ↑ 1980 PG – Wheelchair Basketball. [dostęp 2012-09-22].
  21. ↑ 1984 PG – Wheelchair Basketball. [dostęp 2012-09-22].
  22. ↑ 1988 PG – Wheelchair Basketball. [dostęp 2012-09-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rolf_Johansson&oldid=74645315”