Ron Weasley
| Postać z Harry Potter | |
 Rupert Grint, odtwórca roli Rona Weasleya | |
| Pierwsze wystąpienie | |
|---|---|
| Ostatnie wystąpienie | |
| Grany przez | |
| Dubbing | |
| Dane biograficzne | |
| Przynależność | |
| Płeć |
mężczyzna |
| Data urodzenia | |
| Rodzina |
Molly Weasley zd. Prewett (matka) |
| Inne informacje | |
| Wiek |
11 - 12 lat (1. książka) |
| Zajęcie |
były uczeń Hogwartu |
| Atrybuty |
Różdżka - Jesion |
Ronald Bilius „Ron” Weasley (ur. 1 marca 1980) – postać fikcyjna występująca w serii książek o Harrym Potterze autorstwa angielskiej pisarki Joanne K. Rowling.
Jest on synem Molly i Artura Weasleya. Swoje drugie imię ma po wujku Biliusie.
Ron używał różdżki swojego brata Charliego do momentu, gdy została złamana w 1992. Odtąd miał 14 calową, z wierzby, z włosem z ogona jednorożca. Ta różdżka została odebrana mu przez Fenrira Greybacka w 1998, a on zaczął używać odebranej Peterowi Pettigrew po jego śmierci – dziewięć i ćwierć cala, kasztan, serce smoka.
Miotłą Rona była „Spadająca Gwiazda”, do czasu gdy w 1995 − z powodu awansu na prefekta szkoły − wymienił ją na „Zmiatacza nr 11”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ron rozpoczął naukę w Hogwarcie w 1991 roku w wieku 11 lat. Został przydzielony do Gryffindoru tak jak wszyscy członkowie jego rodziny. Szybko zaprzyjaźnił się z Harrym Potterem w trakcie pierwszej podróży Ekspresem Hogwart. Harry okazał mu wielką hojność, kupując i dzieląc się z nim słodyczami. Ten akt zapoczątkował długą przyjaźń, przy czym Ron wprowadził Harry’ego w szczegóły świata czarodziejów, a Harry w zagadnienia życia mugoli. Harry i Ron spotkali Hermionę pierwszy raz w Ekspresie Hogwart, ale nie polubili jej. Uznali ją za „przemądrzałą kujonkę”. Jednak podczas uczty w Halloween, chłopcy uratowali Hermionę przed trollem w łazience dziewcząt i od tego momentu cała trójka zaprzyjaźniła się. Swoje umiejętności w grze w szachy czarodziejów Ron zawdzięczał staremu i zniszczonemu zestawowi figur, które otrzymał od dziadka. Te zdolności uratowały życie trójce bohaterów, gdy musieli oni wygrać partię gigantycznych szachów, aby odblokować sobie drogę do Kamienia Filozoficznego. Podczas tej partii Ron (który grał jako skoczek) pozwolił się zbić, aby umożliwić Harry’emu zamatowanie króla. Za to poświęcenie dyrektor Hogwartu Albus Dumbledore nagrodził Rona 50 punktami, oraz specjalną nagrodą za zasługi dla szkoły.
W lecie 1992 roku, Ron i jego bracia bliźniacy, próbując uwolnić Harry’ego z Privet Drive 4, polecieli latającym Fordem Anglią do mugolskiego miasteczka Little Whinging i wyrwali kraty (przy pomocy samochodu) z okna w pokoju Harry’ego. W dniu rozpoczęcia roku szkolnego, Ron i Harry spóźnili się na Ekspres Hogwart, ponieważ skrzat domowy Zgredek zamknął przed nimi przejście na peron 9 i ¾, aby powstrzymać Harry’ego przed powrotem do szkoły. Użyli auta by się dostać do szkoły, ale pod koniec lotu samochód popsuł się, przez co rozbili się o Bijącą Wierzbę. Rozwścieczone drzewo próbowało ich zabić. Samochód katapultował ich ze swojego wnętrza, po czym odjechał w kierunku Zakazanego Lasu. Różdżka Rona została złamana. Przez cały rok miał z tego powodu problemy w szkole. W tym samym roku, Ron, Harry i Hermiona uwarzyli eliksir wielosokowy, który wykorzystali, aby dowiedzieć się więcej o tajemniczych atakach na uczniów szkoły. Ron zamienił się w Vincenta Crabbe’a, a Harry w Gregory’ego Goyle’a. Ron był niezwykle odważny w trakcie poszukiwań sprawcy ataków. Pomimo ogromnego strachu przed pająkami, poszedł do legowiska Aragoga, przywódcy akromantul w Zakazanym Lesie. Dopiero Hermiona naprowadziła ich na to, że stworem atakującym osoby jest bazyliszek, porusza się rurami i jest to wąż, gdyż tylko Harry słyszał jego wezwania do zabójstw. Sama została porażona spojrzeniem potwora przez lusterko, którym sprawdzała następny zakręt. Podczas wydarzeń związanych z finalnym odszukaniem Komnaty Tajemnic, profesor Gilderoy Lockhart próbował rzucić Zaklęcie Zapomnienia na Harry’ego i Rona przy użyciu złamanej różdżki Weasleya. Zaklęcie ugodziło w Lockharta i spowodowało u niego całkowitą amnezję. Ron został nagrodzony Specjalną Nagrodą Za Zasługi Dla Szkoły i zdobył 200 punktów dla swojego domu za pomoc w ostatecznym zamknięciu Komnaty Tajemnic.
Weasleyowie wygrali konkurs w „Proroku Codziennym”. Ich zdjęcie − ze szczurem Parszywkiem ukazało się w gazecie, którą otrzymał m.in. Syriusz Black, więzień Azkabanu. To stało się powodem jego ucieczki w postaci psa, gdyż był niezarejestrowanym animagiem. Natomiast Ron zaczął przeżywać katusze, gdy Hermiona kupiła kota, Krzywołapa. Weasley oskarżał Hermionę o dopuszczenie do zjedzenia Parszywka przez jej kota. Gdy Ron odkrył, że jego szczur zniknął, zostawiając na pościeli ślady krwi i trzy włosy koloru imbirowego, przestał się odzywać do Hermiony. Tymczasem Krzywołap słusznie wyczuł, że szczur Rona nie jest tym za kogo się podawał i współpracował z Syriuszem−psem. Zniecierpliwiony Syriusz zakradł się nawet do dormitorium chłopców i ze sztyletem w ręku chciał zabić szczura, ale nie udało mu się to. Dzięki temu zdarzeniu Weasley ściągnął na siebie uwagę wielu uczniów i każdemu z wielką ochotą opowiadał wydarzenia owej nocy. Ron i Hermiona wspólnie zaczęli szukać sposobu na obronę hipogryfa Hardodzioba, oskarżonego o atak na Draco Malfoya podczas lekcji Opieki nad Magicznymi Stworzeniami. Jednak ich wysiłki na nic się nie zdały, gdyż Hardodziob został skazany na śmierć. Gdy trójka przyjaciół pocieszała Hagrida w związku ze zbliżającym się wykonaniem wyroku, Hermiona znalazła Parszywka ukrywającego się w dzbanku w chatce gajowego. Ostatecznie Remus Lupin i Syriusz ujawnili mu prawdę o Parszywku we „Wrzeszczącej Chacie”, do której prowadził tunel od korzeni Bijącej Wierzby. Zmienili go w człowieka, po 13 latach ukrywania się. To Peter był powodem tego, że Harry został sierotą, gdyż to on w 1981 roku wydał Potterów Lordowi Voldemortowi, co ostatecznie zakończyło się jego upadkiem. Pettigrew, pozbawiony ochrony swego pana, zrzucił winę na Syriusza, zabił 12 mugoli jednym zaklęciem i zniknął bez palca (jedyny dowód na śmierć Petera) pośród masy szczurów. Ron, targany przez Syriusza−psa złamał nogę, ale po wyjawieniu prawdy, wszyscy udali się do zamku. Niestety, pełnia księżyca doprowadziła do zmiany Lupina w wilkołaka i ucieczki Pettigrew. Weasley wyzdrowiał w skrzydle szpitalnym w Hogwarcie, Syriusz i Hardodziob zostali ocaleni przez Harry’ego z Hermioną, która dysponowała zmieniaczem czasu a chłopak dostał od Syriusza sowę jako wynagrodzenie za stratę Parszywka. Ginny nazwała ją „Świstoświnką”.
W lecie 1994 Ron zaprosił Harry’ego i Hermionę na Mistrzostwa Świata w Quidditchu. Weasleyowie dostali bilety w zamian za pomoc Ludonowi Bagmanowi. Ron był zachwycony swoim ulubionym graczem, Wiktorem Krumem – szukającym narodowej drużyny Bułgarii. Podczas meczu Weasley chciał odwdzięczyć się Harry’emu za jego hojność, którą okazał w stosunku do Rona przez lata, dając mu znikające złoto leprokonusów rozdane przez maskotki drużyny Irlandii. Jednak Ron nie wiedział jakie właściwości mają te monety. Ron był wstrząśnięty, gdy dowiedział się, że Krum i inni uczniowie z Instytutu Durmstrangu pojawią się w szkole, aby uczestniczyć w Turnieju Trójmagicznym. Chciał wziąć udział w zawodach pomimo ograniczeń wiekowych, gdyż perspektywa sławy i nagroda w wysokości 1000 galeonów była dla niego bardzo atrakcyjna. Gdy Harry został wyznaczony do udziału w turnieju, Ron był wyjątkowo zazdrosny i zerwał z nim przyjaźń. Pogodzili się po pierwszym zadaniu − zabraniu jaja od gigantycznego smoka. Ron uświadomił sobie, że Harry nigdy nie wystawiłby się na takie niebezpieczeństwo jak udział w Turnieju Trójmagicznym. Ron i Hermiona pomogli przygotowywać się przyjacielowi do kolejnego zadania, które – jak się okazało – polegało na uratowaniu z głębin m.in. Rona przez Harry’ego. Ron był zdziwiony różnicami w dojrzałości chłopców i dziewczyn w jego wieku. Gdy tuż przed feriami świątecznymi miał odbyć się Bal Bożonarodzeniowy, Harry i Ron uświadomili sobie, że odkładali zaproszenie na bal jakiejś dziewczyny do ostatniej chwili i większość jest już zajęta. Weasley obraził Hermionę, mówiąc, że pewnie jeszcze nikt jej nie zaprosił i że mogłaby iść z nim. Później oczarowany wdziękiem Fleur Delacour, reprezentantki Akademii Beauxbatons w Turnieju Trójmagicznym, zaprosił ją na bal, jednak uciekł zawstydzony zanim usłyszał odpowiedź. Harry’emu udało się umówić ich z bliźniaczkami Patil – Parvati i Padmą. „Tradycyjne” szaty Rona, które założył na bal były tak staromodne i brzydkie, że Padma wstydziła się za niego. Na zabawie Ron, strasznie zazdrosny, odkrył, że Hermiona została zaproszona przez jego idola Kruma. W trakcie wykonywania trzeciego zadania Cedric Diggory został zamordowany przez Pettigrew, którego ręka posłużyła do odrodzenia Voldemorta. Weasley był jedną z czterech osób, którym Harry – jako świadek morderstwa – opowiedział o szczegółach zbrodni.
Wraz z powrotem Voldemorta, reaktywowano Zakon Feniksa. Ron nie mógł zostać jego członkiem, gdyż był na to jeszcze za młody. Do organizacji tej należała cała jego rodzina. Wszyscy, włączając samego zainteresowanego, byli wielce zaskoczeni gdy Ron został prefektem. W Hogwarcie nową nauczycielką obrony przed czarną magią została sekretarz Ministra Magii Dolores Umbridge. Na lekcjach nie uczyła ona dzieci niczego, tylko zmuszała do czytania w kompletnej ciszy podręcznika przygotowanego przez ministerstwo. Z tego powodu Ron i Hermiona namówili Harry’ego, aby zaczęli uczyć swoich przyjaciół praktycznej obrony. W tym samym roku Ron starał się o pozycję obrońcy w drużynie Gryffindoru, która została zwolniona przez Olivera Wooda, gdyż ten ukończył już szkołę. Ronowi udało się wejść do drużyny i pokazać swoje umiejętności w dziedzinie, której nigdy wcześniej nie praktykował. Draco Malfoy grał Ronowi na nerwach, gdyż nauczył cały dom Slytherinu piosenki „Weasley jest naszym królem”. Śpiewali ją oni podczas każdego meczu Gryffindoru. Ku ich rozczarowaniu Ronowi udawało się zablokować prawie każdy strzał podczas ostatniego meczu. Później tego roku Harry miał sen, w którym Artur Weasley został zaatakowany przez Nagini w Departamencie Tajemnic. Wizja ta okazała się być prawdziwa. Dlatego też gdy Harry śnił o tym, że Syriusz Black jest torturowany przez Lorda Voldemorta, Ron, Harry, Hermiona, Ginny, Luna Lovegood i Neville Longbottom udali się do Ministerstwa Magii, aby go uratować. Jednakże ta wizja okazała się być przynętą zastawioną na Harry’ego, aby ściągnąć go do Departamentu, gdyż tylko on mógł dotknąć przepowiedni dotyczącej jego i Voldemorta. Podczas walki, która wynikła między Gwardią Dumbledore’a a Śmierciożercami dowodzonymi przez Lucjusza Malfoya, Ron został ugodzony zaklęciem, które sprawiło, iż cały czas się śmiał. Dlatego też Ron uznał basen wypełniony mózgami za tak śmieszny, że przywołał je do siebie zaklęciem. Mózgi, ożywione i przypominające meduzy, zaatakowały go, jednak udało mu się wyjść z tego bez szwanku.
W lecie Ron dowiedział się, że dostał siedem Standardowych Umiejętności Magicznych, oblewając jedynie wróżbiarstwo i historię magii. Nie przejął się tym, gdyż nie miał zamiaru kontynuować nauki tych przedmiotów. W tym roku, ukochana siostra Rona Ginny zaczęła spotykać się z chłopcami. Po treningu quidditcha natknął się on na Ginny całującą się z Deanem Thomasem. Zbeształ ją za dokonywanie niemądrych wyborów. Ginny odpowiedziała, że Ron kompletnie nie ma doświadczenia z dziewczynami. Ta kłótnia tak go zdenerwowała, że przestał sobie radzić w quidditchu i chciał nawet odejść z drużyny. Wraz ze zbliżaniem się meczu ze Slytherinem, Ron był coraz bardziej zdenerwowany. Przed meczem Harry udał, że wlewa mu do dyniowego soku eliksir szczęścia. Zrobił to w taki sposób, żeby Hermiona zauważyła co robi i mogła sprzeciwić się oszukiwaniu. Ron nabrał dzięki temu pewności siebie i zagrał świetnie. Po meczu, gdy Harry przyznał się, że to była tylko sztuczka, Ron oskarżył Hermionę o brak wiary w jego umiejętności. Niedługo później Ron zaczął umawiać się z Lavender Brown. Hermiona była tak zdenerwowana, że rzuciła na Rona zaklęcie Avis, a potem umówiła się na randkę z Cormacem McLaggenem tylko, aby odegrać się na Weasleyu. Następnie Ron zaczął unikać Lavender i ich związek rozpadł się. Dwukrotnie w 1996 Ron był otruty. Najpierw zjadł czekoladkę z prezentu przysłanego Harry’emu przez Romildę Vane, która była nasycona eliksirem miłosnym. Pod jego wpływem Ron wariował z potrzeby przebywania z Romildą. Gdy został zabrany do gabinetu profesora Slughorna po antidotum, prawie zginął, wypijając miód pitny przeznaczony dla Dumbledore’a. Harry’emu udało się go jednak uratować przy użyciu bezoaru. Po tym fakcie Ron i Hermiona pogodzili się. Ron zaakceptował też fakt, że Ginny i Harry zaczęli ze sobą chodzić. Po śmierci dyrektora Hogwartu razem z Hermioną i Harrym, zdecydował się wyruszyć na poszukiwania horkruksów. Mieli zacząć ich szukać po ślubie Billa z Fleur.
Ron wziął udział w bezpiecznym przeniesieniu Harry’ego do Nory. Stał się przyjacielem, przyjmując jego powłokę, za pomocą eliksiru wielosokowego. Zrealizowano tym samym zamiar Mundungusa Fletcher by siedmiu Potterów poleciało do Nory na miotłach. Plan udał się częściowo. Podczas jego realizacji zginęli Alastor Moody, Hedwiga (ratując życie Hagridowi przed śmiertelnym zaklęciem) i utracono miotłę Błyskawicę. Harry trafił do Nory Weasley'ów. Dumbledore zapisał Ronowi w testamencie wygaszacz. Musiał uciekać z Hermioną i Harrym z Nory w trakcie ślubu Billa z Fleur Delacour. Przenieśli się do Tottenham Court Road w Londynie. W kafejce napadli na nich Antonin Dołohow i Thorfinn Rowle. Zostali pokonani, ale dziwiło ich skąd to śmierciożercy wiedzieli, gdzie przebywali. Rozwiązaniem zagadki jest to, że imię Voldemorta stało się tabu - można było wykryć wszystkich, którzy je wymawiają. Stamtąd przenieśli się do odziedziczonego przez Harry’ego domu Syriusza, przy Grimmauld Place 12. Dowiedzieli się kim jest R.A.B. - brat Syriusza, Regulus Arcturus Black, oraz że Severus Snape został dyrektorem szkoły, Alecto Carrow nauczycielką mugoloznawstwa a brat Amycus nauczycielem propagowania czarnej magii. Od kiedy Harry wręczył stworkowi fałszywy medalion i wykazał chęć pomocy w wypełnieniu ostatniej woli Regulusa, Stworek zmienił nastawienie do niego, Rona oraz Hermiony i stał się wzorową pomocą domową. Opowiedział jak zginął Regulus i sprowadził do domu Mundungusa Fletchera, który ukradł prawdziwy horkruks. Złodziej przekazał im, że za cenę pozostania na wolności, podarował go ropuchowatej czarownicy - Dolores Umbridge. Trio udało się odbić medalion za cenę porzucenia Grimmauld Place, gdyż Corban Yaxley przebił się przez zaklęcie Fideliusa. Aportowali się na polanie, zmieniając co jakiś czas miejsce pobytu w namiocie, gdzie Hermiona za każdym razem rzucała skuteczne zaklęcia przeciw mugolom, szmalcownikom i śmierciożercom. Ron, w trakcie pierwszej ucieczki częściowo rozszczepił się, ale Hermiona wyleczyła go dyptamem.
Gdy znalazł się poza oddziaływaniem horkruksa, zrozumiał jak źle postąpił, jednak z powodu czarów ochronnych nałożonych przez Hermionę nie mógł trafić z powrotem. Dzięki wygaszaczowi kilkakrotnie próbował aportować się w różne miejsca, gdzie miał nadzieję ich znaleźć, ale bez skutku. Raz został nawet złapany przez szmalcowników, ale udało mu się uciec. Ostatecznie zaczął otrzymywać sygnały z wygaszacza, które pokazywały mu drogę do przyjaciół.
Ron udał się do Forest of Dean, gdzie pojawił się w porę, aby uratować Harry’ego, który chciał wyciągnąć Miecz Gryffindora z zamarzniętego jeziora. Medalion próbował udusić Pottera gdy zanurkował po miecz. Harry’ego uratował Ron, który znalazł ich dzięki wygaszaczowi Dumbledore’a. Harry otworzył medalion, a Ron przebił go mieczem.
Od ojca Luny poznali historię trzech braci Peverell i Insygniów Śmierci: kamienia wskrzeszenia, peleryny niewidki i Czarnej Różdżki. Cała trójka została złapana przez szmalcowników gdy Harry wpadł na plan Voldemorta, który rzeczywiście szukał Czarnej Różdżki i wypowiedział imię wroga. Szmalcownicy wyłapali ich i doprowadzili ich do dworu Malfoyów. Bellatrix wpadła w szał i niepokój, gdyż zobaczyła miecz Gryffindora, który w teorii był przechowywany w jej skrytce bankowej w banku Gringott. Torturowała Hermionę, a Ron cierpiał nie mogąc nic zrobić. Skrzat Zgredek ocalił ich. Chwilę wcześniej w piwnicy posiadłości zginął uduszony własną ręką Peter Pettigrew. Trójka przyjaciół znowu użyła eliksiru wielosokowego i zamieniła Hermionę w Bellatrix. Udali się do jej skarbca i stamtąd wykradli czarkę Hufflepuff. Uciekli na ślepym smoku, ale Ron dowiedział się od Harry’ego, że Voldemort już wie co planują. Czarny Pan wpadł w szał i pozabijał stojące przy nim osoby a potem ogarnął go lęk, gdyż nie spodziewał się, że tak młody wróg odkryje jego tajemnice. Harry przeczytał jego myśli i odkrył, że jeden z horkruksów jest ukryty w Hogwarcie.
Udali się do Hogsmeade, gdzie Aberforth Dumbledore ochronił ich przed atakiem dementorów i śmierciożerców. Przez jego bar przeniknęli do Hogwartu co sprowadziło członków Zakonu Feniksa i rozpoczęło bitwę o szkołę ze śmierciożercami. Harry’emu udało się znaleźć jeszcze jednego horkruksa − Diadem Roweny Ravenclaw − dzięki Lunie Lovegood i rozmowie z Szarą Damą. Diadem został zniszczony przez Goyle’a bardzo potężnym zaklęciem „szatańskiej pożogi” w pokoju Życzeń. Ron zaprowadził natomiast Hermionę do Komnaty Tajemnic, gdzie ona przebiła kłem bazyliszka czarkę. Tymczasem w Zakazanym Lesie, pod wpływem wspomnień zmarłego Severusa Snape, Harry oddał dobrowolnie życie. Voldemort uderzył chłopca śmiertelnym zaklęciem, po czym Rubeus Hagrid przyniósł go do zamku. Voldemortowi wydawało się, że triumfuje i chciał upokorzyć Neville’a używając do tego Tiary Przydziału. Jednakże na pomoc Zakonowi Feniksa przyszedł Graup oraz centaury. Longbottom wyjął z kapelusza miecz Gryffindora po czym ściął nim ostatniego horkruksa − węża Nagini. Skrzaty domowe pod wodzą Stworka wybiegły z kuchni by walczyć za Pottera. Rozpętała się bitwa podczas której Harry − który ponownie przeżył, ale został pozbawiony cząstki duszy Voldemorta − ukrył się pod peleryną-niewidką. Molly Weasley odebrała życie Bellatrix a Voldemort zginął od własnego śmiercionośnego zaklęcia. Czarna Różdżka, którą władał, uznała za swego pana Dumbledore’a, Draco Malfoy po tym jak dyrektor Hogwartu został przez niego rozbrojony rok wcześniej a w końcu Harry’ego, który rozbroił Drakona w jego rezydencji.
Świat zaczął wracać do normy: zaklęci Imperiusem przychodzili z wolna do siebie, Śmierciożercy uciekali w popłochu lub byli zamykani w Azkabanie, niewinnie uwięzieni wypuszczani na wolność, a Kingsley Shacklebolt został mianowany tymczasowo Ministrem Magii. Harry wkrótce wyjaśnił przyjaciołom wszystko, ale zdecydował, że Czarna Różdżka − po tym jak skutecznie naprawił nią swoją różdżkę z piórem feniksa − spocznie w grobie Dumbledore’a.
Epilog
[edytuj | edytuj kod]Ron nie ukończył siódmego roku nauki w Hogwarcie. Otrzymał posadę w sklepie swojego brata George’a na ulicy Pokątnej. Później razem z Harrym dostał on pracę w Ministerstwie Magii jako auror. Ich zaangażowanie zrewolucjonizowało ten departament i w trójkę pomogli oni stworzyć dla czarodziejów nowy świat[1].
Pomiędzy latami 1998–2006 Ron poślubił Hermionę i urodziła im się dwójka dzieci – Rose i Hugo. Ron został też ojcem chrzestnym starszego syna Harry’ego i Ginny – Jamesa. Cała trójka bohaterów miała swoje karty w czekoladowych żabach, co szczególnie ucieszyło Rona. W sierpniu 2017 Ron uzyskał mugolskie prawo jazdy, używając zaklęcia confundus, gdyż zapomniał o używaniu lusterek podczas jazdy.
Drzewo genealogiczne
[edytuj | edytuj kod]Z perspektywy rodziny Weasley
[edytuj | edytuj kod]| rodzina Black † | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Arcturus Black † (ur. 1884)[2] + Lysandra Yaxley † | rodzice Ignatiusa i pana Prewett † | Arcturus Black † (ur. 1901)[2] + Melania Macmillan † | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Septimus Weasley † | Cedrella Black † | pani Prewett (matka Molly, Gideona i Fabiana †) | pan Prewett (ojciec Molly, Gideona i Fabiana †) | Ignatius Prewett † | Lucretia Black † | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Apolline | pan Delacour | Bilius Weasley | Artur Weasley | Molly Prewett | Gideon Prewett † | Fabian Prewett † | Lily Evans † | James Potter † | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gabrielle Delacour | Charlie Weasley | Fred Weasley † | Hermiona Granger | Ron Weasley | Ginny Weasley | Harry Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Fleur Delacour | William Weasley | Percy Weasley | Audrey | George Weasley | Angelina Johnson | James Potter | Albus Potter | Lily Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Victoire Weasley | Dominique Weasley | Louis Weasley | Molly Weasley II | Lucy Weasley | Fred Weasley II | Roxanne Weasley | Rose Weasley | Hugo Weasley | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Z perspektywy rodziny Potter
[edytuj | edytuj kod]| rodzina Peverellów | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Salazar Slytherin | Cadmus Peverell | Antioch Peverell | Ignotus Peverell | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| syn Ignotusa Peverella | Linfred ze Stinchcombe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Iolanthe Peverell | Hardwin Potter | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| wiele pokoleń | wiele pokoleń | wiele pokoleń | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ralston Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Marvolo Gaunt | rodzina Blacków | wiele pokoleń | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tom Riddle | Meropa Gaunt | Morfin Gaunt | Pani Potter | Henry Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tom Marvolo Riddle | Septimus Weasley | Cedrella Black | pan i pani Dursley | pan i pani Evans | Euphemia Potter | Fleamont Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Apolline Delacour | pan Delacour | Molly Prewett | Artur Weasley | Marjorie Dursley | Vernon Dursley | Petunia Evans | Lily Evans | James Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dudley Dursley | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gabrielle Delacour | Charlie Weasley | Fred Weasley | Hermiona Granger | Ron Weasley | Ginevra Weasley | Harry Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Fleur Delacour | Bill Weasley | Percy Weasley | Audrey Weasley | George Weasley | Angelina Johnson | James Syriusz Potter | Albus Severus Potter | Lily Luna Potter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Victoire Weasley | Dominique Weasley | Louis Weasley | Molly Weasley | Lucy Weasley | Fred Weasley | Roxanne Weasley | Rose Weasley | Hugo Weasley | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jen Brown: Finished ‘Potter’? Rowling tells what happens next. MSNBC, 2007-07-26. [dostęp 2009-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-09)]. (ang.).
- ↑ a b Arcturus (1884–1959), będący ojcem Cedrelli oraz Arcturus (1901–1991), będący ojcem Lucretii to krewni – ten pierwszy jest stryjem (a więc bratem ojca) tego drugiego; informacje na podstawie drzewa genealogicznego rodziny Black