Stanisław Brodziński (generał)

Stanisław Brodziński

generał brygady
Data urodzenia	17 sierpnia 1930
Przebieg służby
Lata służby	1949–1991
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Stanowiska	zastępca dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza ds. politycznych
Odznaczenia

Stanisław Brodziński (ur. 17 sierpnia 1930) – generał brygady WP.

Życiorys

Syn Juliana. W latach 1949–1951 elew Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze, po której ukończeniu został promowany do stopnia podporucznika w korpusie oficerów piechoty. Po promocji pozostał w szkole będąc kolejno dowódcą plutonu, dowódcą kompanii i wykładowca taktyki. W latach 1955–1959 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Warszawie. Po ukończeniu studiów został wyznaczony na pomocnika szefa sztabu 73 Pułku Zmechanizowanego w Gubinie (pułk ten wchodził w skład 5 Dywizji Pancernej). W latach 1961–1962 dowódca batalionu zmechanizowanego w tym pułku. W 1962 przeszedł do korpusu oficerów politycznych i został instruktorem Oddziału I Zarządu Politycznego Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. W latach 1963–1965 był zastępcą dowódcy 10 Pułku Łączności ds. politycznych we Wrocławiu, 1965-1968 starszym instruktorem Zarządu Politycznego ŚOW. Od 1968 do 1972 zastępca dowódcy 4 Dywizji Zmechanizowanej ds. politycznych w Krośnie Odrzańskim. W 1972 przeniesiony do Warszawy, gdzie był kolejno szefem Oddziału Szkolenia Operacyjno-Taktycznego w Zarządzie I Organizacyjnym Głównego Zarządu Politycznego WP (1972-1975) i zastępcą szefa Zarządu Politycznego Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1975-1984). W styczniu 1984 został przeniesiony do Wojsk Ochrony Pogranicza na stanowisko szefa Zarządu Politycznego - zastępcy dowódcy WOP ds. politycznych (gen. Feliksa Stramika). 26 września 1985 na mocy uchwały Rady Państwa PRL został mianowany do stopnia generała brygady; nominację wręczył mu 10 października 1985 w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński. Działacz PZPR. Po przemianach strukturalnych w wojsku był od 1 lipca 1990 szefem Oddziału Wychowawczego Dowództwa WOP. Od 28 marca 1991 w stanie spoczynku.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• inne odznaczenia

Bibliografia

• M. Jędrzejko, M. L. Krogulski, M. Paszkowski Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej, wyd. von Boroviecky, Warszawa 2002, s. 146.
• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. I: A-H, Toruń 2010, s. 203-204.