Tigmotaksja
(Przekierowano z Stereotaksja)
Tigmotaksja[1][2], stereotaksja[1] – rodzaj taksji polegający na ruchu pojedynczych komórek lub całych organizmów w odpowiedzi na bodźce dotykowe[1][2]. Odgrywa ona znaczącą rolę adaptacyjną w warunkach słabego oświetlenia[1]. Przykłady:
- orientacja przestrzenna zwierząt żyjących pod ziemią[1],
- przywieranie do podłoża organizmów żyjących w wodach płynących (unikanie porwania przez prąd wody)[2],
- skłonność szczurów do poruszania się przy ścianach pomieszczenia[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Robert Konieczny, tigmotaksja, [w:] Marzena Popielarska, Robert Konieczny, Grzegorz Góralski, Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 262, ISBN 978-83-7435-692-3.
- ↑ a b c d Małgorzata Węsierska. Specyfika zachowań eksploracyjnych oposa (Monodelphis domestica) i szczura (Rattus norvegicus) odmiany Long-Evans. „Kosmos”. 51 (254), s. 19–33, 2002.