Targ Centralny
 Hale targowe (2010) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Ryga |
| Adres |
Nēģu iela 7[1] |
| Typ budynku |
hala |
| Styl architektoniczny |
funkcjonalizm z elementami art déco |
| Architekt |
Pāvils Dreijmanis |
| Powierzchnia użytkowa |
57 000 (hale), 72 300 (łącznie) m² |
| Rozpoczęcie budowy |
VI 1924 |
| Ukończenie budowy |
XI 1930 |
Położenie na mapie Rygi  | |
Położenie na mapie Łotwy  | |
 56°56′37,482″N 24°06′55,354″E/56,943745 24,115376
| |
| Strona internetowa | |
Targ Centralny[2] (łot. Centrāltirgus) – zespół hal targowych w Rydze. Otwarty w 1930. Do budowy wykorzystano hangary niemieckich sterowców, przeniesione spod Lipawy. Od 1998 jako część historycznego centrum Rygi targ znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO[1].
Budynki
[edytuj | edytuj kod]Hale znajdują się w sąsiedztwie dworca autobusowego i kolejowego, nad Dźwiną[1][3]. Zespół składa się z pięciu hal, o następujących wymiarach: długość 240 m, szerokość 42–46 m, wysokość 35–38 m[1][3]. Między halami umieszczono mniejsze budynki[3]. W skład kompleksu wchodzą także stare magazyny (spīķeri) i plac targowy[1]. Hale Targu Centralnego liczą 57 000 m² powierzchni[3], a łączna powierzchnia kompleksu to 72 300 m².
Hale są przykładem architektury funkcjonalistycznej, uzupełnionej o elementy art déco[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Hale zostały pierwotnie wybudowane pod Lipawą (baza lotnicza Vaiņode) podczas I wojny światowej jako hangary na sterowce[1][3][4]. Umiejscowienie bazy było związane ze stworzeniem możliwości nalotów na Petersburg[3]. W 1926 hangary zostały rozebrane i przetransportowane do Rygi, gdzie miały zostać zaadaptowane na hale targowe[3]. Pracami architektonicznymi kierował Pāvils Dreijmanis[3]. Mimo przerwy w pracach, jaka nastąpiła w 1928, spowodowanej trudnościami finansowymi, 2 listopada 1930 udało się oddać targowisko do użytku[3]. W roku otwarcia było to największe centrum handlowe w Europie[1][4]. W czasach Łotewskiej SRR targowisko podupadło, ale później zostało zrewitalizowane[3][4]. Od 1995 obiektem zarządza spółka ze 100% udziałem władz miejskich[4]. Codziennie przez targowisko przewija się od 80 do 100 tys. osób[1][4].
Handel
[edytuj | edytuj kod]Na terenie hal znajduje się ok. 3000 stoisk[4]. Poszczególne hale mają różne profile: warzywa i owoce, nabiał, mięso, ryby i inne artykuły spożywcze[3][4]. Dostępne są również drobne artykuły rękodzielnicze[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Riga Central Market. Latvian Tourism Development Agency, 21 lutego 2014. [dostęp 2014-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 kwietnia 2011)]. (ang. • łot. • niem. • ros.).
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 120. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Centrāltirgus (1930). W: Mark Irving: 1001 budynków, które musisz zobaczyć. Poznań: Publicat, 2010, s. 420. ISBN 978-83-245-9531-0.
- ↑ a b c d e f g About us. Rīgas Centrāltirgus, 2012. [dostęp 2014-06-07]. (ang. • łot. • ros.).