U-145 (1940)
Historia | |
Położenie stępki |
29 marca 1940 |
---|---|
Wodowanie |
21 września 1940 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
16 października 1940 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t |
Długość |
43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m) |
Szerokość |
4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m) |
Zanurzenie |
125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni) |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW) | |
Prędkość |
12,7 w. na powierzchni, |
Zasięg |
5650 Mm przy 8 w. na powierzchni |
Uzbrojenie | |
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm | |
Załoga |
4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy |
U-145 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w październiku 1940 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Odbył trzy patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.
Poddany 5 maja 1945 roku na wyspie Helgoland, przebazowany z Wilhelmshaven do Loch Ryan w Szkocji. Zatopiony ogniem artyleryjskim w nocy z 21 na 22 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U-145. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
- U-145 Typ IID. [dostęp 2011-12-26].
- Marek Twardowski. Operacja „Deadlight”. „Morza, Statki i Okręty”. III (6 (13)), s. 61-70, 1998. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.