U-58 (1938)
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
Deutsche Werke AG, Kilonia |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu |
samozatopienie 3 maja 1945 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
43,9 m |
| Szerokość |
4,08 m |
| Zanurzenie |
3,82 |
| Zanurzenie testowe |
100 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW) | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
6100 km (3800 Mm) przy 8 w. (15 km/h) na powierzchni |
| Uzbrojenie | |
| 3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm | |
| Załoga |
25 |
U-58 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939. Pierwszym dowódcą był Kptlt. Herbert Kuppisch.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamówienie na kolejny okręt podwodny typu II C zostało złożone w stoczni Deutsche Werke AG w Kilonii 17 czerwca 1937. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 28 września 1937. Wodowanie nastąpiło 12 października 1938, wejście do służby 4 lutego 1939.
Pierwszą jednostką, do której został przydzielony, była flotylla okrętów podwodnych "Emsmann" stacjonująca w Kilonii, w której służył jako jednostka szkolna i bojowa do 31 grudnia 1939. 1 stycznia 1940 włączony jako jednostka bojowa do 1. Flotylli, w ramach której odbył 12 patroli bojowych. Zatopił 7 jednostek o łącznej pojemności 14 549 BRT, w tym jeden okręt pomocniczy HMS "Astronomer" o pojemności 8401 BRT.
1 stycznia 1941 w charakterze jednostki szkolnej wszedł w skład 22. Flotylli stacjonującej w Gdyni. Od 1 lipca 1944 służył w 19. Flotylli stacjonującej w Pilawie. Samozatopiony przez załogę 3 maja 1945 w Kilonii (operacja Regenbogen). Wydobyty po wojnie i złomowany.
U-58 był pierwszym U-Bootem wyposażonym w chrapy.
