Przejdź do zawartości

Vinoba Bhave

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vinoba Bhave
Vinayak Narahari Bhave
Ilustracja
Data urodzenia

11 września 1895

Data śmierci

15 listopada 1982

przywódca gandystów
Okres

od 1948
do 1982

Odznaczenia
Order Bharat Ratna (Indie)

Vinoba Bhave (właściwie Vinayak Narahari Bhave; ur. 11 września 1895, zm. 15 listopada 1982) – filozof, religioznawca i polityk indyjski.

Pochodził z rodziny bramińskiej. W 1916 został uczniem Mahatmy Gandhiego. W latach 20. i 30. wielokrotnie internowany za udział w akcjach przeciwko panowaniu brytyjskiemu. W 1940 aresztowany za protest przeciwko udziałowi Indii w II wojnie światowej, zwolniony w 1944. Po zamordowaniu Gandhiego (30 stycznia 1948) stał się jednym z głównych przywódców gandystów. Był inicjatorem kilku ruchów społecznych, w tym akcji mającej na celu redystrybucję ziemi uprawnej poprzez zwracanie jej chłopom (bhudan)[1][2].

Propagował walkę bez użycia przemocy - w 1979, stosując protest głodowy, wymusił na rządzie związkowym zapewnienie respektowania zakazu uboju krów. W 1984 został pośmiertnie uhonorowany Orderem Bharat Ratna[3].

Opublikował Bhoodan Yajna (1953)[4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 a-czecho. Warszawa: Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka, 2008, s. 93. ISBN 978-83-7469-683-8.
  2. Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 40.
  3. Bhave Vinoba. Onet.pl. [dostęp 2011-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2013)]. (pol.).
  4. Atlas historyczny PWN - edycja 2004
  5. Bhave Vinoba, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-08-27].