Przejdź do zawartości

Zamek w Nieświczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Nieświczu
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Miejscowość

Nieświcz

Typ budynku

zamek

Styl architektoniczny

klasycyzm, renesans.

Inwestor

Nieświccy

Pierwszy właściciel

Nieświccy

Kolejni właściciele

Stempkowscy, Jan Majewski, Potoccy, Wincenty Omieciński[1]

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek w Nieświczu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Nieświczu”
Ziemia50°37′56″N 25°03′35″E/50,632222 25,059722

Zamek w Nieświczu – nieistniejąca już budowla wzniesiona przez ród książąt Nieświckich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Z byłej siedziby książąt Nieświckich, z których wywodzą się Poryccy, Wiśniowieccy, Woronieccy, Zbarascy na początku XX w. ocalały pozostałości zamczyska, okopy, wały ziemne, które znajdowały się w pałacowym parku[2].

Pałac

[edytuj | edytuj kod]

Murowany klasycystyczno-neorenesansowy pałac wybudowany w drugiej połowie XIX w. nad stawem przetrwał do 1914 roku. Obiekt zwieńczony czterospadowym dachem w swoim wyglądzie zewnętrz­nym zawierał elementy stylów: klasycystycznego i neorenesansowego[1]. Mury budynku, spalonego podczas I wojny światowej, stały jeszcze do 1939 roku. Od frontu była to budowla jednopiętrowa, natomiast dwupiętrowa od strony parku krajobrazowego[1]. Ostatni posiadacz pałacu Wincenty Omieciński (1900–195?), nie dysponując pieniędzmi na jego odbu­dowę, w latach 30. XX w. zamieszkał w starym lamusie. Nowa siedziba wyposażona była ze smakiem w stylowe meble, piękne porcelany i cenne srebra, które wcześniej znajdowały się w spalonym pałacu[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Nieświcz. www.wolhynia.com. [dostęp 2022-10-04].
  2. dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Łuck – Horochów – Stojanów. wolyn.ovh.org. [dostęp 2013-12-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 298-300.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]