Przejdź do zawartości

Zaręby-Bolędy (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaręby-Bolędy
gromada
1954–1959
Państwo

 Polska

Województwo

1954–56: warszawskie
1957–58: białostockie
(1959: → warszawskie)

Powiat

1954–56: ostrowski
1957: zambrowski
1958: wysokomazowiecki
(1959: → ostrowski)

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1959

Siedziba

Zaręby-Bolędy

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

7

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

9

brak współrzędnych

Zaręby-Bolędy – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Zaręby-Bolędy z siedzibą GRN w Zarębach-Bolędach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie ostrowskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/11/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Przeździecko-Dworaki, Zaręby-Bolędy, Zaręby-Choromany, Zaręby-Warchoły ze zniesionej gminy Warchoły w tymże powiecie i województwie oraz obszary dotychczasowych gromad Dmochy-Mrozy, Dmochy-Sadły i Dmochy-Wochy ze zniesionej gminy Czyżew w powiecie wysokomazowieckim w woj. białostockim[6]. Dla gromady ustalono 9 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

W kolejnych latach gromada wyjątkowo często zmieniała przynależność administracyjną:

1 stycznia 1957 gromadę przyłączono do powiatu zambrowskiego w woj. białostockim[8].

Pozostała tam przez tylko jeden rok, bo już 1 stycznia 1958 włączono ją do powiatu wysokomazowieckigo w tymże województwie[9].

1 stycznia 1959 z gromady Zaręby-Bolędy wyłączono wsie Dmochy-Wochy, Dmochy-Mrozy i Dmochy-Sadły oraz kolonie Dmochy-Kudły i Dmochy-Przeczki włączając je do gromady Czyżew-Osada w powiecie wysokomazowieckim[10], po czym gromada Zaręby-Bolędy powróciła do powiatu ostrowskiego i woj. warszawskiego[11], gdzie równocześnie została zniesiona, a jej (pozostały) obszar włączony do gromady Andrzejewo w tymże powiecie i województwie[12]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr VI/10/11/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu ostrowskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr XLV/154 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Ostrowi Mazow. z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 50)
  8. Dz.U. z 1957 r. nr 8, poz. 29
  9. Dz.U. z 1957 r. nr 59, poz. 309
  10. Uchwała Nr 15/5 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1958 r.(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z grudnia 1958 r., Nr. 6, Poz. 31)
  11. Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 389
  12. Uchwała Nr VIII-25/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 13 listopada 1958 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1958 r., Nr. 12, Poz. 217)