jajecznica

jajecznica (język polski)

jajecznica (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌjäjɛʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS: [i ̯äi ̯ečʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. smażona potrawa z wymieszanych jajek; zob. też jajecznica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jajecznica	jajecznice
dopełniacz	jajecznicy	jajecznic
celownik	jajecznicy	jajecznicom
biernik	jajecznicę	jajecznice
narzędnik	jajecznicą	jajecznicami
miejscownik	jajecznicy	jajecznicach
wołacz	jajecznico	jajecznice

przykłady:

(1.1) Na śniadanie zwykle jem jajecznicę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jajeczko n

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. jajko

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scrambled eggs
• bułgarski: (1.1) бъркани яйца
• fiński: (1.1) munakokkeli
• francuski: (1.1) omelette ż, œufs brouillés m lm
• hiszpański: (1.1) tortilla ż, huevos revueltos m lm
• islandzki: (1.1) hrært egg n
• jidysz: (1.1) פּרעזשעניצע ż (preżenice)
• kaszubski: (1.1) prażnica ż
• niemiecki: (1.1) Rührei n
• norweski (bokmål): (1.1) eggerøre m/ż
• nowogrecki: (1.1) ομελέτα ż
• rosyjski: (1.1) яичница ż
• słowacki: (1.1) praženica
• szwedzki: (1.1) äggröra w
• wilamowski: (1.1) faonküch

źródła: