inhibitor

inhibitor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩnxʲiˈbʲitɔr], AS: [ĩnχʹibʹitor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. substancja zwalniająca lub hamująca reakcję chemiczną; zob. też inhibitor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inhibitor	inhibitory
dopełniacz	inhibitora	inhibitorów
celownik	inhibitorowi	inhibitorom
biernik	inhibitor	inhibitory
narzędnik	inhibitorem	inhibitorami
miejscownik	inhibitorze	inhibitorach
wołacz	inhibitorze	inhibitory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) inhibitor enzymatyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inhibicja ż

przym. inhibicyjny, inhibitorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inhibitor
• bułgarski: (1.1) инхибитор m
• hiszpański: (1.1) inhibidor
• kataloński: (1.1) inhibidor m
• nowogrecki: (1.1) αναστολέας m

źródła:

inhibitor (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biochem. inhibitor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inhibition

przym. inhibitory

czas. inhibit

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: