inscenizatorka

inscenizatorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃st͡sɛ̃ɲizaˈtɔrka], AS: [ĩũ̯scẽńizatorka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: inscenizator

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inscenizatorka	inscenizatorki
dopełniacz	inscenizatorki	inscenizatorek
celownik	inscenizatorce	inscenizatorkom
biernik	inscenizatorkę	inscenizatorki
narzędnik	inscenizatorką	inscenizatorkami
miejscownik	inscenizatorce	inscenizatorkach
wołacz	inscenizatorko	inscenizatorki

przykłady:

(1.1) Na tym właśnie polega tragizm sytuacji głównego bohatera, a ten aspekt interesował inscenizatorkę najbardziej – czy współcześnie możliwa jest tragedia. (z Internetu)

(1.1) Drugoplanowi wykonawcy, puszczeni przez inscenizatorkę samopas, grają na zasadzie „ratuj się, kto może”. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. inscenizator

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: inscenizator

źródła: