muga

muga (język baskijski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) adm. granica

(1.2) granica

(1.3) limit

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mugatu

przym. mugadun, mugaezin, mugagabe, mugagarri, mugakide, mugatu, mugako

rzecz. mugagabetasun, mugaketa, mugakide, mugakidetasun, mugalari, mugalde, mugarri, mugazain, mugazaingo, mugazaintza

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

muga (język hiszpański)

un mojón o muga (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmu.ɣa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) znak graniczny

(1.2) icht. składanie ikry

(1.3) icht. tarło (okres godowy u ryb)

(1.4) icht. tarło (zapłodnienie ikry)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od mugar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od mugar

odmiana:

(1) lm mugas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mojón, término, hito

(1.2-3) desove

(1.4) fecundación

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.2-4) czas. mugar; rzecz. mugada ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) bask. muga

(1.2-4) zob. mugar

uwagi:

źródła: