obrzezanie
obrzezanie (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌɔbʒɛˈzãɲɛ], AS: [obžezãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ob•rze•za•nie[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rel. med. zabieg częściowego usunięcia napletka ze względów rytualnych, religijnych, leczniczych, higienicznych bądź estetycznych; zob. też obrzezanie w Wikipedii
- (1.2) rel. med. zabieg częściowego lub całkowitego usunięcia łechtaczki, czasem także warg sromowych mniejszych, ze względów rytualnych, religijnych lub estetycznych wśród niektórych ludów afrykańskich; zob. też obrzezanie kobiet w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obrzezanie obrzezania dopełniacz obrzezania obrzezań celownik obrzezaniu obrzezaniom biernik obrzezanie obrzezania narzędnik obrzezaniem obrzezaniami miejscownik obrzezaniu obrzezaniach wołacz obrzezanie obrzezania
- przykłady:
- (1.1) Obrzezanie to najbardziej cywilizowana forma okaleczania męskich genitaliów, z jaką można się spotkać w różnych kulturach[2].
- (1.1) Dla Izraelitów obrzezanie oznaczało włączenie we wspólnotę Przymierza. Pozostaje ono do dziś cechą charakterystyczną judaizmu[3].
- (1.2) Rekonstrukcyjny zabieg chirurgiczny może pomóc kobietom poddanym żeńskiej wersji obrzezania uniknąć bólu i odzyskać satysfakcję z życia seksualnego – informuje „The Lancet”[4].
- (1.2) Nie miała formalnej edukacji. Nie znała angielskiego. Nie wiedziała nawet, ile ma lat. Była za to piękna i trafiła do Londynu, gdzie rozpoczęła ogromną międzynarodową karierę. Dzięki niej cały świat usłyszał o problemie obrzezania kobiet, z którym Brytyjczycy nie poradzili sobie do dziś[5].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) uroczystość obrzezania
- synonimy:
- (1.1) cyrkumcyzja
- (1.2) klitoridektomia, wyrzezanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.2) infibulacja
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obrzezaniec m, rzezalnia ż, rzezak m, rzezacz m, rzez m, rzezaniec m, rzezanie n, rzeźnictwo n, rzeź ż, rzeźnia ż, obrzezany m, rzeźnik mos, obrzezek mrz, obrzezywanie n, porzezanie n, rzezactwo n, wyrzezanie n, zarzezanie n
- czas. rżnąć, zarzezać, wyrzezać, porzezać, obrzezywać, rzezać ndk., obrzezać dk.
- przym. rzeźniczy, rzeźnicki, rzeźny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol., rzecz. odczas. od obrzezać
- uwagi:
- zob. też obrzezanie w Wikicytatach
- zob. też obrzezanie kobiet w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) circumcision
- arabski: (1.1) ختان m
- baskijski: (1.1) erdainkuntza, zirkunzisio
- białoruski: (1.1) абразанне n (abrazannie)
- bośniacki: (1.1) obrezivanje n
- bułgarski: (1.1) обрязване n
- chorwacki: (1.1) obrezivanje n
- czeski: (1.1) obřízka ż
- duński: (1.1) omskæring w, omskærelse w; (1.2) omskæring w, omskærelse w
- esperanto: (1.1) cirkumcido
- estoński: (1.1) ümberlõikamine
- francuski: (1.1) circoncision ż
- hebrajski: (1.1) מילה ż
- hiszpański: (1.1) circuncisión ż; (1.2) ablación del clítoris ż, circuncisión femenina ż, clitoridectomía ż
- kataloński: (1.1) circumcisió ż
- litewski: (1.1) apipjaustymas m
- łaciński: (1.1) circumcisio ż
- łotewski: (1.1) apgraizīšana ż
- niemiecki: (1.1) Beschneidung ż
- norweski (bokmål): (1.1) omskjæring m; (1.2) omskjæring m
- norweski (nynorsk): (1.1) omskjering m; (1.2) omskjering m
- nowogrecki: (1.1) περιτομή ż
- portugalski: (1.1) circuncisão ż
- rosyjski: (1.1) обреза́ние n; (1.2) обреза́ние n
- serbski: (1.1) обрезивање n
- słowacki: (1.1) obriezka ż
- słoweński: (1.1) obrezovanje
- szwedzki: (1.1) omskärelse w; (1.2) omskärelse w
- turecki: (1.1) sünnet
- ukraiński: (1.1) обрізання
- węgierski: (1.1) körülmetélés
- włoski: (1.1) circoncisione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „obrzezanie” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 740.
- ↑ rp.pl
- ↑ Jerry MacGregor, Mary Prys, 1001 rzeczy, które warto wiedzieć o Biblii
- ↑ z Internetu
- ↑ z Internetu