Przejdź do zawartości

orientalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: orientálny

orientalny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɔrʲjɛ̃nˈtalnɨ], AS[orʹi ̯ẽntalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Orientem, dotyczący Orientu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jakże oryginalnie wygląda on w tym stroju orientalnym, z długą brodą![1].
(1.1) Nagrania przepełnione orientalnym klimatem[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) orientalna kultura / kuchnia / uroda / podróż / przygoda • orientalny kraj / motyw / wzór / produkt / towar / język
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Orient m, orientalistyka ż, orientalista m, orientalistka ż, orientalizm m
przym. orientalistyczny
przysł. orientalnie, orientalistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Orient < łac. orienswschód
uwagi:
por. lewantyński • wschodni • bliskowschodni • dalekowschodni • azjatycki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Wasylewski, Życie polskie w XIX wieku, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Page & Plant w Wikipedii