wdowiec
wdowiec (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wdowiec wdowcy dopełniacz wdowca wdowców celownik wdowcowi wdowcom biernik wdowca wdowców narzędnik wdowcem wdowcami miejscownik wdowcu wdowcach wołacz wdowcu[1][2][3] / wdowcze[4][1] wdowcy depr. M. i W. lm: (te) wdowce
- przykłady:
- (1.1) Wuj Leon jest wdowcem – jego żona umarła na raka.
- (1.1) Żona Jerzego umarła półtora roku temu, ale (on) nie był długo wdowcem: znowu się ożenił.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nieżonaty
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wdowieństwo n
- czas. owdowieć
- przym. wdowi, wdowieński, wdowczy
- związki frazeologiczne:
- słomiany wdowiec
- etymologia:
- uwagi:
- Forma „wdowcy” może być używana wyłącznie w mianowniku i wołaczu liczby mnogiej, użycie jej w dopełniaczu lub bierniku jest błędem[2].
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) ve m
- angielski: (1.1) widower
- arabski: (1.1) أرمل
- baskijski: (1.1) alargun
- białoruski: (1.1) удавец m
- bułgarski: (1.1) вдовец m
- chorwacki: (1.1) udovac m
- czeski: (1.1) vdovec m
- duński: (1.1) enkemand w
- esperanto: (1.1) vidvo
- fiński: (1.1) leski
- francuski: (1.1) veuf m
- hiszpański: (1.1) viudo m
- kataloński: (1.1) vidu m
- łotewski: (1.1) atraitnis m
- niemiecki: (1.1) Witwer m
- nowogrecki: (1.1) χήρος m
- rosyjski: (1.1) вдовец m
- rumuński: (1.1) sărac
- słowacki: (1.1) vdovec m
- ukraiński: (1.1) вдівець m
- węgierski: (1.1) özvegy
- wietnamski: (1.1) người goá vợ
- wilamowski: (1.1) wytwer m
- włoski: (1.1) vedovo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „wdowiec” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 855.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „wdowiec” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1285.
- ↑ Hasło „wdowiec” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 491.
- ↑
Hasło „wdowiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.