wnęka

wnęka (język polski)

wnęka (1.1)

wnęka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvnɛ̃ŋka], AS: [vnẽŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zagłębienie w ścianie, murze

(1.2) st.pol. wnuczka

(1.3) anat. rodzaj szczeliny lub zagłębienia na powierzchni narządu, przez który wchodzą lub wychodzą naczynia krwionośne, naczynia limfatyczne, nerwy.

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wnęka	wnęki
dopełniacz	wnęki	wnęk
celownik	wnęce	wnękom
biernik	wnękę	wnęki
narzędnik	wnęką	wnękami
miejscownik	wnęce	wnękach
wołacz	wnęko	wnęki

przykłady:

(1.1) We wnęce stała wielka szafa.

(1.2) Wnęka wyrosła na przystojną młódkę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wnęka bezpieczeństwa

(1.3) wnęka jajnika • wnęka nerki • wnęka płuca • wnęka śledziony • wnęka wątroby

synonimy:

(1.1) nisza

(1.2) wnuczka, st.pol. synowica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. wnękowy

(1.2) rzecz. wnęk, wnęczka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wnuczka

• duński: (1.1) niche
• hiszpański: (1.1) nicho m, vano m, hueco m; (1.3) hilio m
• niemiecki: (1.1) Nische ż
• nowogrecki: (1.1) εσοχή ż, βαθούλωμα n; (1.3) πύλη ż
• rosyjski: (1.1) ниша ż
• włoski: (1.1) nicchia ż

źródła: