złodziej

złodziej (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzwɔd͡ʑɛ̇j], AS: [zu̯oʒ́ėi ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która potajemnie i bezprawnie zabiera rzeczy bez zgody ich właściciela

(1.2) daw. złoczyńca

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	złodziej	złodzieje
dopełniacz	złodzieja	złodziei / złodziejów
celownik	złodziejowi	złodziejom
biernik	złodzieja	złodziei / złodziejów
narzędnik	złodziejem	złodziejami
miejscownik	złodzieju	złodziejach
wołacz	złodzieju	złodzieje

przykłady:

(1.1) Złodziej sprzedawał na rynku skradzione przez siebie telefony komórkowe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) złodziejaszek

antonimy:

(1.2) dobrodziej

hiperonimy:

(1.1) przestępca

hiponimy:

(1.1) hiena cmentarna, kieszonkowiec, koniokrad, rabuś, włamywacz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złodziejstwo n

forma żeńska złodziejka ż

zdrobn. złodziejaszek m

przym. złodziejski, złodziejaszkowaty

przysł. złodziejsko

związki frazeologiczne:

i ten złodziej, co kradnie, i ten, co złodziejowi drabinę trzyma • na złodzieju czapka gore • okazja czyni złodzieja • złodziej scen

etymologia:

prasł. *zъlodějь → złoczyńca, ktoś czyniący zło

por. białor. зло́дзей, bułg. злоде́й, czes. zloděj, ros. злоде́й, słc. zlodej, ukr. зло́дій

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vjedhës m
• angielski: (1.1) thief
• arabski: (1.1) لص m, حرامي m, خطاف
• aramejski: (1.1) ܓܢܒܐ m (genawa)
• baskijski: (1.1) lapur
• białoruski: (1.1) злодзей m; (1.2) злодзей m
• bułgarski: (1.1) крадец m
• chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 贼 / trad. 賊 (zéi), uproszcz. 盗贼 / trad. 盜賊 (dàozéi)
• chorwacki: (1.1) lopov m
• czeski: (1.1) zloděj m
• dolnołużycki: (1.1) złoźej m
• duński: (1.1) tyv w
• esperanto: (1.1) ŝtelisto
• fiński: (1.1) varas
• francuski: (1.1) voleur m, larron m, cambrioleur m
• górnołużycki: (1.1) paduch m
• gudźarati: (1.1) ચોર m (cōra)
• hebrajski: (1.1) גנב (ganav)
• hindi: (1.1) चोर m
• hiszpański: (1.1) ladrón m
• interlingua: (1.1) fur
• japoński: (1.1) 泥棒 (どろぼう, dorobō)
• jidysz: (1.1) גנבֿ m (ganew), לאַטכער m (latcher)
• kaszubski: (1.1) złodzéj m, kradzélc m, kradzôrz m
• kataloński: (1.1) lladre m
• kazachski: (1.1) ұрлықшы
• koreański: (1.1) 도둑 (toduk)
• litewski: (1.1) vagys m, įsilaužėlis m
• luksemburski: (1.1) Déif m
• łotewski: (1.1) zaglis m
• macedoński: (1.1) крадец m
• niderlandzki: (1.1) dief m
• niemiecki: (1.1) Dieb m
• norweski (bokmål): (1.1) tyv m
• nowogrecki: (1.1) κλέφτης m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) ladrão m
• rosyjski: (1.1) вор m; (1.2) злоде́й m
• rumuński: (1.1) hoț m
• sanskryt: (1.1) वृक m, चोर m, तायु m
• serbski: (1.1) лопов (lopov) m
• słowacki: (1.1) zlodej m
• suahili: (1.1) mwizi
• szwedzki: (1.1) tjuv w
• turecki: (1.1) hırsız
• tuvalu: (1.1) maevaga
• ukraiński: (1.1) злодій m, крадій m; (1.2) злодій m
• walijski: (1.1) lleidr m
• węgierski: (1.1) tolvaj
• wilamowski: (1.1) dib m, dīb m
• włoski: (1.1) ladro m
• wolof: (1.1) sàcc

źródła: