Dušan Glumac

Dr Dušan Glumac (Klokočevik, tada u sastavu općine Trnjani, Brod na Savi, 16.10. 1899. - Petrinja, 24.7. 1980.) bio je srpski doktor filosofije i profesor na Bogoslovskom i Filosofskom fakultetu u Biogradu.

Životopis

Rođen je od oca Jovana i majke Efimije (Jefimije), rođ. Vukotić. Osnovnu školu i gimnaziju sa maturom završio je 1918. godine u Vinkovcima. Iste godine se upisao u bogosloviju u Srijemskim Karlovcima, koju je završio 1921. godine. Poslije toga je studirao pravne nauke u Zagrebu, gdje je položio i prvi državni ispit 1922. godine. U želji da se specijalizira u semitskim jezicima, naročito u jevrejskom jeziku, koji je jedan od preduslova za naučno bavljenje Svetim pismomStarog Zavjeta, otišao je o svom trošku u Njemačku i upisao se na Filosofski fakultet Berlinskog univerziteta. Tu je proveo tri semestra, slušajući čuvene semitske istoričare kao što su Majsner, Ed. Majer, Mithov, Gresman i drugi. Zatim prelazi na Lajcipški univerzitet, gdje je nastavio i završio započete studije. Na Lajpciškom univerzitetu je promovisan 5. avgusta 1925. godine za doktora filosofije za odbranjenu disertaciju "Schauffäden (sisith)und Gebetsriemen (Tephillin) bei den Juden".

Po dolasku u Biograd biva izabran 4. juna 1926. godine za docenta za Starojevrejski jezik i Biblijsku istoriju i arheologiju. Za vanrednog profesora je unaprijeđen 15. jula 1933. godine. Za vrijeme Drugog svjetskog rata je bio, sa većom grupom profsora, prinudno umirovljen. Krajem 1945. godine je izabran za redovnog profesora na katedri za Sveto Pismo Starog Zavjeta, ali je potvrđen tek 1947. godine. Prilikom izdvajanja Bogoslovskog fakulteta iz sastava Biogradakog univerziteta, profesor Glumac je ostao na Bogoslovskom fakultetu, čije je izdržavanje preuzela Srpska pravoslavna crkva. Prešao je na Filosofski fakultet u Biogradu 1955. godine na katedru za Arheologiju, gdje je kao redovan profesor ostao do umirovljenja. Zastupao je Srpsku pravoslavnu crkvu i Bogoslovski fakultet na mnogim konferencijama, svečanostima i delegacijama. Bio je aktivan i u naučnom radu i u svim aktuelnim zbivanjima do same smrti. Umro je 24. jula 1980. u Petrinji, a sahranjen je 26. jula u selu Klokočeviku kod Slavonskog Broda, u svojoj zadužbini - kapeli, koja je srušena u novembru 1991. godine.

Rano je počeo objavljivati radove iz svoje struke, a kasnije su se njegovanaučna interesovanja usmjerila i u druge pravce. Pisao je mnogo i veoma stručno. Osim originalnih naučnih djela, značajan je i njegov prijevod djela Josifa Flavija "Judejski rat" sa latinskog jezika, u izdanju "Prosvete" Biograd 1967. Značajna je i knjiga Stanoja Stanojevića i Dušana Glumca "Sveto pismo u našim starim spomenicima", koja je objavljena u Biogradu 1932.godine, u kojoj profesor Stanoje Stanojević ističe dragocjenu pomoć profesora Dušana Glumca. Svojim prilozima je profesor Glumac učestvovao u enciklopediji "Sveznanje" izdanoj u Biogradu 1937. godine, u kojoj je obradio termine iz oblasti mitologije, istorij religije i bogoslovlja.