Paul-Henri Spaak
Paul-Henri Spaak (25. januar 1899 - 31. jul 1972) bio je belgijski socijalistički političar, diplomat i državnik, najpoznatiji po tome što se, zajedno sa Robertom Schumanom i Jeanom Monnetom, smatra glavnim tvorcem političkih institucija od kojih potiče današnja Europska unija.
| Paul-Henri Spaak | |
|---|---|
 | |
| 31. premijer Belgije | |
| Na položaju 20. mart 1947 – 11. august 1949 | |
| Monarh | Leopold III Charles (Regent) |
| Prethodi | Camille Huysmans |
| Slijedi | Gaston Eyskens |
| Na položaju 13 March 1946 – 31 March 1946 | |
| Monarh | Leopold III Charles (regent) |
| Prethodi | Achille Van Acker |
| Slijedi | Achille Van Acker |
| Na položaju 15. maj 1938 – 22. februar 1939 | |
| Monarh | Leopold III |
| Prethodi | Paul-Emile Janson |
| Slijedi | Hubert Pierlot |
| 2. generalni sekretar NATO.-a | |
| Na položaju 16. maj 1957 – 21. april 1961 | |
| Prethodi | Hastings Ismay |
| Slijedi | Dirk Stikker |
| Predsjednik Zajedničke skupštine (Evropska zajednica za ugljen i čelik) | |
| Na položaju 11. septembar 1952 – 11. maj 1954 | |
| Prethodi | položaj uspostavljen |
| Slijedi | Alcide De Gasperi |
| predsjednik Opće skupštine UN | |
| Na položaju 31. mart 1946 – 20. mart 1947 | |
| Prethodi | položaj uspostavljen |
| Slijedi | Oswaldo Aranha |
| Lični detalji | |
| Rođenje | Paul-Henri Charles Spaak 25. 1. 1899. Schaerbeek, Belgija |
| Smrt | 31. 7. 1972. (dob: 73) Braine-l'Alleud, Belgija |
| Politička stranka | Belgijska radnička partija Belgijska socijalistička partija |
| Alma mater | Slobodni univerzitet u Briselu |
Rođen u uglednoj i uticajnoj porodici Spaak, u domovini je slavu stekao kao teniser i advokat, prije nego što se 1935. priključio Belgijskoj radničkoj partiji, a potom, uz nekoliko prekida, služio kao belgijski ministar vanjskih poslova od 1939. do 1966. godine. Spaak je za vrijeme Drugog svjetskog rata i njemačke okupacije služio u belgijskoj vladi u izbjeglištvu te je sa svojim nizozemskim i luksemburškim kolegama 1944. godine sklopio sporazume o carinskoj uniji temeljem kojih će nakon rata biti stvoren Beneluks, svojevrsno jezgro i model za buduće evropske intergracije. Spaak je u tri navrata - od 1938. do 1939. godine, 1946. te od 1947. do 1949. godine - služio i kao premijer. Godine 1952. je postao predsjednik Evropske komisije za ugljen i čelik te bio jedan od tvoraca Rimskog sporazuma kojim je 1957. godine stvorena Evropska ekonomska zajednica. Spaak je od 1957. do 1961. služio kao generalni sekretar NATO-pakta.