Poslednje nazdravlje
Poslednje nazdravlje je jugoslovenski televizijski film snimljen 1976. u produkciji RTV Beograd i režiji Eduarda Galića po scenariju Mirka Kovača. Predstavlja adaptaciju noveli Sime Matavulja iz zbirke Beogradske priče, odnosno deo istoimenog ciklusa TV-filmova.
Poslednje nazdravlje | |
---|---|
Žanr | drama |
Režija | Eduard Galić |
Scenario | Mirko Kovač |
Predložak | Beogradske priče; autor: Simo Matavulj |
Uloge | Ljuba Tadić |
Montaža | Mirjana Mitić |
Studio | TV Beograd |
Datum(i) premijere | 1976 |
Trajanje | 63 minuta |
Zemlja | SFRJ |
Jezik | srpskohrvatski |
Kratak sadržaj
urediOvo je priča o starcu koji se bori protiv fizičke i duhovne malaksalosti koja ga sve više savladava. Kao dete je bio nejak, ali kada ga je otac krstio dobio je „duhovnu” snagu, koja je ispostaviće se bila samo maska za zlo koje se skrivalo u njemu. Kako ga je starost savladavala i njegova prava priroda je izlazila na videlo.
Uloge
urediGlumac | Uloga |
---|---|
Ljuba Tadić | Aleksa |
Mihajlo Viktorović | Major |
Blaženka Katalinić | Vera |
Stole Aranđelović | Kafedžija |
Miroslav Aleksić | Konobar |
Vojislav Mićović | Gospodin Raja |
Predrag Milinković | Grobar |
Milka Gazikalović | Aleksina snaja |
Bogdan Jakuš | Drvoseča |
Đorđe Jovanović | Stariji Aleksin sin |
Ljubiša Lazarević ] | Mlađi Aleksin sin |
Gizela Vuković | Žena u crkvi |
Slobodan Matić | Berberin |
Matilda Špilar | Rajina žena |
Spoljašnje veze
uredi- nazdravlje/ Poslednje nazdravlje na sajtu IMDb