Sekularne igre (latinski Ludi Saeculares, originalno Ludi Terentini) je bio naziv za vjerski festival u drevnom Rimnu, koji je trajao tri dana i tri noći prilikom kojih su se održavala žrtvovanja te izvodile kazališne predstave. Svrha festivala je bila obilježiti završetak starog i početak novog saeculuma - perioda koji je po rimskom mišljenju predstavljao najduži mogući životni vijek ljudskog bića, te trajao 100 ili 110 godina.

Prema rimskom mitu, održavanje Igara je započelo kada se Sabinjanin po imenu Valezije molio za ozdravljenje bolesne djece, a na što mu je natprirodnom silom naloženo da na Marsovom polju prinese žrtve Dis Pateru i Prozerpini - keltskim i grčkim božanstvima podzemlja. Neki od antičkih autora su tvrdili da su Igre održane 509. pne. ali prvi pouzdani zapisi iz doba Rimske Republike navode održavanje Igara 249. pne. te 140-ih pne.

Igre je godine 17. pne. obnovio prvi rimski car August, s time da je uvedeno noćno prinošenje žrtava Merama (sudbinama), Ilitijama (boginjama rađanja) i Terra Mater ("Majci zemlji"). Na tim igrama je održavano i dnevno prinošenje žrtava na Kapitolu i Palatinu. Svaka od tih ceremonija je praćena kazališnim predstavama. Igre su održane još pet puta. Godine 47. ih je Klaudije priredio kako bi obilježio 800-tu godišnjicu osnivanja Rima te tako započeo još jedan ciklus. Nakon toga su održane godine 88, 148, 204 i 248. Nakon što je u Rimu kao državna religija uvedeno kršćanstvo, Igre se kao poganska manifestacija više nisu održavale.

Literatura

uredi